tag:blogger.com,1999:blog-73233512529219956722024-03-23T23:29:39.363-07:00Veritas - Apócrifo Construyendo un nuevo sentidoApocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.comBlogger161125tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-49522588435070714532024-03-16T02:58:00.000-07:002024-03-16T15:00:21.079-07:00Ser mujer y estar soltera en pleno siglo XXI<p> </p><span id="docs-internal-guid-18dda35a-7fff-bc36-61db-9dfcdc64f03b"><h1 dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.44; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 5pt; text-align: center;"><span style="background-color: transparent; color: #2c2927; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;"><i>Ser mujer y estar soltera </i></span></span></h1><h1 dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.44; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 5pt; text-align: center;"><span style="background-color: transparent; color: #2c2927; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;"><i>en pleno siglo XXI</i></span></span></h1><h1 dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.44; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 5pt;"><span style="background-color: transparent; color: #2c2927; font-size: 12pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSJnPBi9DOQM0xTeQTTNRVIi0LFCgYF9TI32QT6kfEOcuWDhV9SGwjRnkMq6e3TQSN6SK5uP7MHie-5c3hXvjPQGGSJkGSnNAoj8UQp7Du-TIbPgsZnfEfaQsse-q_8ddCOxUwExpzqghVcurYwycoL9olwLGGDF2qfdxROpeFLJxGYy6R_tc6UlIho7h5/s1152/lola.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1152" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSJnPBi9DOQM0xTeQTTNRVIi0LFCgYF9TI32QT6kfEOcuWDhV9SGwjRnkMq6e3TQSN6SK5uP7MHie-5c3hXvjPQGGSJkGSnNAoj8UQp7Du-TIbPgsZnfEfaQsse-q_8ddCOxUwExpzqghVcurYwycoL9olwLGGDF2qfdxROpeFLJxGYy6R_tc6UlIho7h5/w424-h282/lola.jpg" width="424" /></a></div><br /><span face="Verdana, sans-serif" style="font-weight: 400;"><br /></span><div class="separator" style="clear: both; font-family: Verdana, sans-serif; font-weight: 400; text-align: left;"><span style="background-color: transparent;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; font-family: Verdana, sans-serif; text-align: left;"><span style="background-color: transparent;"><span style="font-weight: 400;">Escribe: </span><i>Sil Romero</i> <span style="font-weight: normal;">(2023</span><span style="font-weight: 400;">)</span></span></div></span></h1><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Recientemente tuve la oportunidad de cruzarme con mi ex pareja de hace un año, no duró mucho nuestro vínculo monógamo, pero fue bastante abrumador. Tenía al menos 24 hs de anticipación de saber que el encuentro se iba a dar, es por eso que mil escenas se me vinieron</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">a la cabeza, intentando ver cuál de mi mejor máscara podía ocultar el hecho de sentirme mal por volver a encontrarme con él.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Pero no conforme con eso, el universo me lo presentaba con una realidad diferente: una nueva pareja. Para mi falso consuelo. Pensé: ¿si yo lo deje por que debería sentirme mal!?</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Yo tomé la decisión de no sostener algo que no alimentaba mi ser, que de ninguna forma me hacía sentir viva. Más bien me ahogaba en una rutina que no quería. No voy a negar que vivì muchos momentos lindos, pero esos momentos no tapaban el hecho que cada nuevo día me estaba convirtiendo en alguien que no quería. Una novia aburrida, sin expectativas.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Lo supe cuando en una conversación se presentó el tan odiado, por lo menos para mi.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>“Sentar cabeza”.</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Esa fue la palabra mágica para mi, fue el código que dejó caer uno de los velos que tenemos en nuestra vida. Y me pregunté. ¿Qué es sentar cabeza? Evidentemente no era para nada lo mismo en nuestra dos realidades. Para él, era dejar salir con otras personas, hacer vida de</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">casados quizás. O simplemente asegurarse de una persona que el resto de vida esté ahí, a lado suyo en las buenas o en las malas. Sin embargo, para mí <i>sentar cabeza</i> era como algo normalizado en una sociedad occidental que sólo quiere conformarse con vínculos obtusos y básicos. Una vida en donde nada te sorprende y por ende no busca alteración. Es como; nacer, vivir y morir. Sin más ni menos que el ciclo básico de la vida.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Algo que desde mi perspectiva me sonaba aterrador. No porque no quiera un compañero, sino porque empezaba a comprender que no podemos simplemente tener ese estilo de vida, tan vacío y tan rutinario. Desde mi experiencia, sentar cabeza sonaba a sinónimo de aceptar todo lo impuesto, social-políticamente y por consecuencia misma, económicamente.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Sin embargo para mi hay algo más en esta vida, algo por lo que hemos nacido. Y hasta que no descubrimos qué es, la vida pasa sin sentido. En ese momento en el que por un lado se me presentaba la oportunidad de <i>“sentar cabeza”</i>, por el otro se me abría un mundo nuevo de entender nuestro propósito y claramente no era ese mi destino.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Hoy por hoy no tengo pareja pero tampoco me encuentro en la búsqueda, mi búsqueda está más bien enfocada en hacer lo que siente mi ser, entendiendome y entendiendo lo que me rodea.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">En los 90 las personas competían por conseguir pareja, casarse y tener una familia, hoy por hoy, las personas son más independientes y aspiran a crecer individualmente, antes de conseguir pareja. Además tenemos un punto a favor las mujeres, quienes después de años de lucha hemos comprendido que no somos un adorno en la vida de los hombres, hemos pasado de esposas intentado ser perfectas a ser mujeres fuertes e independientes. Y esa lucha interna de las mujeres frente a lo impuesto socialmente es la batalla cultural más trascendental que he visto ganar.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Pero aún hay algo que resuena en mí cabeza. Y ese es el rol femenino que hemos malentendido. La mujer en la naturaleza crea, da vida y por ende su rol en este mundo es mucho más importante. Pero hemos pasado tanto tiempo cubriendo baches de hombres poco conscientes y poco resolutivos que nos hemos puesto al hombro tareas que no nos</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">corresponde. Y entre lo que realmente debemos hacer y lo que nos hemos auto-impuesto. </span><span style="font-family: verdana; font-size: large;">Nuestro papel de creadoras quedó a un costado. Satisfaciendo necesidades que no son nuestras y poniendo a disposición energía a cambio de nada. </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">Hoy reivindico que las mujeres hemos nacido para crear, para transformar y para proteger nuestro poder femenino, el cual</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">nos hace únicas, esplendorosas y vivas. Y quien no esté a la altura, no nos merece y no debemos reducirnos a las necesidades de un hombre que poco conocimiento tiene sobre lo que representa ser mujer en pleno siglo XXI. Con las exigencias de un sistema que nos quiere impolutas hasta en los momentos en los que no nos sentimos bien, hemos creado</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">máscaras para satisfacer, pero en ese sacrificio no existe un feedback, que retroalimenta el vínculo. Es momento de prestar atención si realmente vamos a seguir cediendo nuestra vida a cambio de migajas de amor y consideración. Es momento de auto valorarlos y ponernos en primer lugar, conocernos y entender que es lo que nos hace bien. Y de ninguna manera permitir que nadie nos límite.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Córdoba, 16 de Marzo, 2024</b></span></div><h1 dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.44; margin-bottom: 5pt; margin-top: 0pt;"><span style="color: #2c2927; font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="font-weight: 400; white-space-collapse: preserve;"> </span></span></h1></span>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.73031713617884 -99.3450261 -3.1098494638211456 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-55832038333880399012024-03-10T08:50:00.000-07:002024-03-10T08:50:48.597-07:00“ELEMENTAL”<p style="text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;"><span style="font-family: verdana; white-space-collapse: preserve;">“ELEMENTAL”</span> </span></b></p><p><span style="white-space-collapse: preserve;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzKgTcDIo6WooRuC4fmPcDA_Qo5NmnGa1pvUKVHVA4DUtNOHVxhvgB3Rcm3CVK2EelkEboU5DBlbYumw_tEKvFyZrEVnED2DRrQXrNl5eRAPW6Vcx4B3UtKPC8S_0XNJvSbCjavmAqazUbVdsnUewBGlLgIJRRqwKUMSqMrrnONtqdSs4a3_92BeNLRH2f/s3000/IMG_20240305_104140556.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2853" data-original-width="3000" height="339" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzKgTcDIo6WooRuC4fmPcDA_Qo5NmnGa1pvUKVHVA4DUtNOHVxhvgB3Rcm3CVK2EelkEboU5DBlbYumw_tEKvFyZrEVnED2DRrQXrNl5eRAPW6Vcx4B3UtKPC8S_0XNJvSbCjavmAqazUbVdsnUewBGlLgIJRRqwKUMSqMrrnONtqdSs4a3_92BeNLRH2f/w357-h339/IMG_20240305_104140556.jpg" width="357" /></a></div><br /><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p></p><p><span style="white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana;">Escribe:<b> Hugo Alberto Cammarata</b></span></span></p><p><span style="white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b><br /></b></span></span></p><p><span style="white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Poemario</b></span></span></p><span id="docs-internal-guid-d524a791-7fff-12d7-cdc5-7124c1f8653d"><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">“ELEMENTAL” </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Camila García Reyna</b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Imágenes de Flavia Rojas.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Editorial: Cielo invertido.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Llegó a nuestras manos esta obra, a través de una poeta amiga.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Cuatro libritos componen este poemario, graciosamente envuelto en un estuche de cartulina reciclable. El contenido poético, aborda los cuatro elementos que nos dan la vida: <i>agua, tierra, aire y fuego</i>. La naturaleza, la familia, la amistad, la soledad, la vida, el paisaje, el amor, constituyen el devenir de este libro. </span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b><i>Camila</i></b>, reside en Unquillo -<i>Tierra de artistas</i>-, licenciada en letras moderna, e imparte talleres literarios tanto en las sierras chicas (Lunes), como en Córdoba, capital (Miércoles). </span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">A continuación un poema sobre el (elemento) agua. Invitamos a indagar y conocer los poemas de Camila. Se la puede encontrar aquí @camilagarciareyna (Instagram)</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"> </span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: right;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana;"><i>llevo conmigo/ todas las piedras del río</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: right;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana;"><i>Faby Fasulo, la aridez</i></span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">por mi voz pasa el agua</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">que corre</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">su lenguaje es un flujo</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">que no sé dónde empieza</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">ni con quién</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">ni hasta cuando</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">se alimenta de afluentes cuencas cauces</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">otrxs unx</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">por mi voz que no es mía pasa el agua</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">por eso se escucha la creciente bullanguera</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">con su caudal barroso</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">y el juego de las niñas que fuimos</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">haciendo sapitos con las piedras</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">alguien enfermo se zambulle</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">alguna joven se desnuda para hacer(se) ahí el amor</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">todo está salpicando un canto acuoso</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">incluso en la sequía</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">alcanza</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">un finísimo hilo líquido</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">un rastro de su curso</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">siendo río</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">en la voz</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">para que suene </span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Camila Garcia Reyna.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Poemario: “Elemental” (agua)</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: right;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Córdoba, 10 de Marzo, 2024</b></span></span></p><div style="text-align: right;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 12pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br /></span></div></span>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.732361541516759 -99.3450261 -3.1078050584832226 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-85179191972997975732024-01-10T16:16:00.000-08:002024-01-15T13:26:39.259-08:00“Cuando sea niña todo será pasado”<p><span style="font-size: x-large;"> <span face="Verdana, sans-serif" style="font-weight: 700; white-space-collapse: preserve;">“Cuando sea niña todo será pasado”</span></span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA8CD-wGmJU2Gx4XXMeDy6PnmEyKcYD7E2EcP0LYLp3j3b2haoH7BLimQPL378esPpR5iruEXToosxchNU61wsKSz3Ak2P4D1jbh5hci_P70ygosL-VWk_v_gZxUo1b7jQELlb6XBuwm6WMn7-Y9E1p4vQKMGnn3jf9F19xpPzEFb-SfHccCy4el7227O4/s643/poemariomc.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="556" data-original-width="643" height="317" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA8CD-wGmJU2Gx4XXMeDy6PnmEyKcYD7E2EcP0LYLp3j3b2haoH7BLimQPL378esPpR5iruEXToosxchNU61wsKSz3Ak2P4D1jbh5hci_P70ygosL-VWk_v_gZxUo1b7jQELlb6XBuwm6WMn7-Y9E1p4vQKMGnn3jf9F19xpPzEFb-SfHccCy4el7227O4/w366-h317/poemariomc.jpg" width="366" /></a></div><br /><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #2a2a2a; font-style: italic; white-space-collapse: preserve;"><br /></span><p></p><p><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #2a2a2a; font-style: italic; white-space-collapse: preserve;">“Perdido en las cerrazones</span></p><p><span style="background-color: white; color: #2a2a2a; font-style: italic; white-space-collapse: preserve;">Q</span><span style="background-color: white; color: #2a2a2a; font-style: italic; white-space-collapse: preserve;">uien sabe vidita</span></p><span id="docs-internal-guid-30dfcb8f-7fff-7426-aad4-c0aeef3a63ff"><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #2a2a2a; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Por donde andaré”</span></p><span style="font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #2a2a2a; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“Luna tucumana” - Atahualpa Yupanqui.</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #2a2a2a; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #2a2a2a; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Escribe: <b>Hugo Alberto Cammarata</b></span></p><span style="font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-size: medium;"><span face="Verdana, sans-serif" style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">La ciudad de Córdoba es un mar de poemas. Y ese devenir poético, dio a luz, el opúsculo de <b>Marta I. Condori</b>. El librito, dicho por la propia autora, </span><span face="Verdana, sans-serif" style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“Cuando sea niña todo será pasado”</span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline;"><span face="Verdana, sans-serif"><span style="white-space-collapse: preserve;">, es su primera obra que promete crecer en este confín mediterráneo. A lo largo de estas líneas daremos a conocer brevemente, la vida de <i>Marta</i>, como así también el contenido del poemario. </span></span></span></span></p><span style="font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span face="Verdana, sans-serif" style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">“Lunita tucumana”</span></span></p><span style="font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span face="Verdana, sans-serif" style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">Quiso el azar que Martita naciera en <b>Tucumán</b>, porque <i>don Rufino</i> (papá de <i>Marta</i>) trabajaba en una empresa estatal, que de tanto en tanto, le exigía un nuevo destino.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-size: medium;"><span face="Verdana, sans-serif" style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Es así como <i>Marta</i> dio sus primeros balbuceos y percibiera el mundo desde ese lugar mítico: <i>el Jardín de la República</i>. Una nueva mudanza, otro mandato que el trabajo exigía. <b>Córdoba</b> se constituirá en el último eslabón, y los <b>Condori</b> echarán raíces en esta tierra. </span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Cabe destacar que <i>Marta</i>, fue la hija del medio, escoltada por dos hermanos. Ella gozó de ser la preferida de papá. </span></span></p><span style="font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-size: medium;"><span face="Verdana, sans-serif" style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">La infancia de <i>Marta</i>, transcurrió sin sobresaltos, no tuvo dificultad en la escuela primaria. Los veranos lo pasaba en <b>Tucuman</b>, junto a sus hermanos y primos. </span><span face="Verdana, sans-serif" style="font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“Tengo siete años/veo por la ventanilla/del tren que nos trae/desde el pueblo/donde viví apaciguadoras horas.”</span><span face="Verdana, sans-serif" style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> En un verano descubrió al poeta: </span><span face="Verdana, sans-serif" style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Walter</span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> «Walt» Whitman</span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">. un libro que su tía atesoraba.</span></span></p><span style="font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-size: medium;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><b>Marta</b> recordó que sentía una especial admiración por su madre: </span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“Mamá</span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> (Avelina) -contó- </span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">colocaba sobre la cama matrimonial, la ropa en impecable condiciones, que su papá usaría después de la ducha”.</span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> También la recuerda en un poema del librito: </span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“Mamá cuida del abuelo/en el deshabitado inmueble/donde antes/había otros/unos otros/que cantaban”. </span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Con el paso de los años anotó </span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“Después me contará de sus días grises/de la extrañeza de su gente/de las horas que pasan/de la monotonía de la siesta/del canto de los grillos.”</span></span></p><span style="font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">“Cuando sea niña todo será pasado”</span></span></p><span style="font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-size: medium;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><i>Marta</i> desnuda su alma: </span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“Nauseabundas arcadas/de estruendosas risas/caminan solemnes/por los pasillos de mi infancia…”</span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">. Y en el poema que da título al libro, revisita ese pasado y lo viste de luminosidad: reconciliarse con esa niña. </span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“Cuando sea niña/descubriré muy cerca/un río de aguas cristalinas/dibujaré mi rostro apacible/en la arena caliente/con huellas que muestren entusiasmo y tristeza/// Cuando sea niña/todo será pasado.”</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-size: large; font-weight: 700; white-space-collapse: preserve;">El camino de la poesía</span></p><span style="font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-size: medium;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><i>Marta</i> en la adolescencia comenzó a escribir canciones de rock, estrofas que nunca salieron a la luz. Con el paso del tiempo, una vez que dejó de trabajar y los hijos se independizaron, comenzó a transitar la poesía bajo la atenta mirada de la reconocida poeta: </span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Camila Garcia Reyna</span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">, en el </span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Centro Cultural Graciela Carena</span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">. A partir de ese momento la lecturas de poesía se intensificó exponencialmente. </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">“...romper los estereotipos/no fue mi vocación, para nada/pero sí puedo decir/que a mi mundo lo construí a mi medida/y ahora en el ocaso/todo gira y todo vuelve/algunos sinsabores/quedaron lejos/y el entendimiento sincero de las emociones…”</span></span></p><span style="font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">Poeta</span></span></p><span style="font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-size: medium;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><i>¿Qué es ser poeta?</i> </span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“Es la cotidianeidad de las cosas -respondió- es el hacer en el mundo”</span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">. <i>Marta</i> ha roto los estereotipos del adulto mayor, que queda reducido al cuidado de los nietos, al juego de chinchón en el centro de jubilados, al amor guardado en el ropero, a los viajes a Río Hondo, al cotilleo de vecinos. Porque la poesía rompe con esas creencias, es el contacto con alguna fibra en lo profundo de la conciencia. <i>Marta</i> está en el camino indicado. </span></span></p><span style="font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-size: medium;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“Si te miras/en los ojos/de un niño/verás tu alma desnuda/con hilitos de colores/canciones y arcoiris.” </span><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">M.C.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-size: medium;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: right;"><span style="font-size: medium;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><b>Córdoba, 10 de Enero, 2014</b></span></span></p><div style="text-align: right;"><span face="Verdana, sans-serif" style="background-color: white; color: #4d5156; font-size: 12pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br /></span></div></span>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.73031713617884 -99.3450261 -3.1098494638211456 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-15163539293408491652023-12-07T08:22:00.000-08:002023-12-07T08:22:31.298-08:00“Antes que todo se derrumbe”<p style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;"> <span style="font-weight: 700; white-space-collapse: preserve;">“Antes que todo se derrumbe”</span></span></p><span id="docs-internal-guid-524f261d-7fff-cf70-bcfc-84e2b1311e14"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><div><span><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQCIUOzOvJl_sX1a1WgCCxDrEPNlH5bww0jvJPwrM97YdyXPvwI6BupQ6Fuvtj7iT7gfhDA6Cs1h1xL85PVjMmMCNjgJ_aG7AsE5LgMrPUURit-jU_styePt7jStnOQMBvXnwAKEg22BA3qgBVVM8WWtui768pLH4hziaBqOTJ5Xtv7qQFq12ubG_AFlX5/s3000/IMG_20231202_232345910_HDR-EDIT.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2859" data-original-width="3000" height="333" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQCIUOzOvJl_sX1a1WgCCxDrEPNlH5bww0jvJPwrM97YdyXPvwI6BupQ6Fuvtj7iT7gfhDA6Cs1h1xL85PVjMmMCNjgJ_aG7AsE5LgMrPUURit-jU_styePt7jStnOQMBvXnwAKEg22BA3qgBVVM8WWtui768pLH4hziaBqOTJ5Xtv7qQFq12ubG_AFlX5/w349-h333/IMG_20231202_232345910_HDR-EDIT.jpg" width="349" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">De izquierda a derecha: Silvina Nicolini, Laura Moreno y Marta Condori</td></tr></tbody></table><br /><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></span></div><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #252525; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">(...)</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><span style="background-color: white; color: #252525; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Ahora mismo hay una boda. /Porque hoy es sábado. /Hay un divorcio y una violación. /Porque hoy es sábado. /Hay un hombre rico que se suicida. /Porque hoy es sábado. /Hay incesto y una camiseta sin mangas. /Porque hoy es sábado. /Hay un espectáculo de gala. /Porque hoy es sábado. /Hay una mujer que es golpeada y callada. /Porque hoy es sábado.</span><span style="background-color: white; color: #252525; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> (...)</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="background-color: white; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Dia da Criação </span><a href="https://www.letras.com/vinicius-de-moraes/" style="text-decoration-line: none;"><span style="background-color: white; color: black; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Vinicius de Moraes</span></a></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-size: large;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><b>Escribe: <i>Hugo Alberto Cammarata</i></b><i style="font-size: x-large;"> </i></p><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><span style="background-color: white; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">El día sábado, 2 de diciembre (2023), asistimos al acto de cierre de los talleres: <b>“</b></span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><b>Un cielo rosado”</b>, y </span><span style="background-color: white; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <b>“</b></span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><b>Las dos miradas”</b>. Orientados por Hernán Tejerina / Fabio Martinez. Bajo el lema: <i>“Antes que todo se derrumbe”</i>. El mismo se llevó a cabo en <i>“Casa laberinto”</i> en el centro de la ciudad de Córdoba.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">Mentores.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">Los muchachos que guían este proceso creativos son:</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Fabio Martínez</span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> (1981) Campamento Vespucio - Salta. Reside en Córdoba desde 1999. Licenciado en comunicación FCC-UNC. Actualmente cursa la carrera de grado: Letras modernas (UNC). Está a cargo de los dos talleres ya mencionados.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">Lleva publicado hasta la actualidad: <i>“Despiertame cuando sea de noche”, “Los pibes suicidas”, “Dioses del fuego”, “La asombrosa laguna del cielo”, y “La guardia de la noche”. </i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Es digno de mencionar que la obra editada por </span><span style="background-color: white; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Antipop, <b>“La asombrosa Laguna del Cielo”</b>, de <i>Fabio Martínez</i>, ilustrada por la dibujante <b>Micaela Muller</b></span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">, obtuvo</span><span style="background-color: white; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> el galardón del Concurso Nacional para Publicación de Literatura Infantil y Juvenil Ilustrada</span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">, d</span><span style="background-color: white; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">el</span><a href="https://www.facebook.com/fnaArgentina?__cft__[0]=AZX4-jrSPUhq4yokO7PE_I2jcRQhUNzLWULKmVM7fWiKasMLuvONmaGDuSuVg11TVjaYu4IpljiwibW4eh6OexSlrQmpexdcpyy0VVC_GxT8AiR6K22HZpKX63j85kK8hnTTqBdkP_kaBIZ_sOGRpTgbrnUSlr6Ciw1NpHT_Z9RKiRJLKs02KCcAnUwKpBBOLQs&__tn__=-]K-R" style="text-decoration-line: none;"><span style="background-color: white; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> </span><span style="background-color: white; color: #1155cc; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Fondo Nacional de las Artes</span></a><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Hernán Tejerina </span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">(1972) Corrientes. Reside en Córdoba.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">Está a cargo junto con Fabio del taller: <i>“Las dos miradas”.</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: verdana;"><span style="background-color: white; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Libros publicados:</span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <i>“</i></span><span style="background-color: white; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><i>Gramática y homicidio”</i> - Relato - (2005) - Editorial La Creciente, <i>“El aparecido”</i> Relatos -2007- </span><span style="background-color: white; color: #36312d; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">premio <b>Luis de Tejeda</b> en 2007, </span></span><span style="background-color: white; color: #36312d; font-family: verdana; white-space-collapse: preserve;"><i>“Construcción de la lengua”</i> - Editorial UMAS.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><br /><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">¿Qué es un taller literario?</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Fabio expresa:</span><span style="font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “Los talleres son hoy en día lo que reemplaza a los café literarios,</span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> [de antaño] </span><span style="font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">donde se juntaban escritores, a escribir y debatir, que básicamente era lo mismo [Talleres literarios]: leer lo que hace el otro, intentar que ese txt mejore mucho más.”</span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> Y agrega: </span><span style="font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"</span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> [Es] </span><span style="font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Un lugar en donde muchas personas aprenden a escribir, de intercambio. Los aspirantes a escritoras/es aprende algunos conceptos necesarios, como por ejemplo no existe la inspiración, lo que existe es el trabajo”</span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">. </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Fabios aparte de los talleres mencionados, presidió dos talleres de corta duración: </span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“Los Kamikazes”</span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> de tres meses de duración y </span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“Nunca es tarde para escribir”</span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> cuatro clases. La particularidad de estos talleres, es que los aspirantes son jóvenes. (!). </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">A su vez Hernán sostiene: </span><span style="background-color: white; color: #36312d; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“Los talleres son una chispa para ver si uno se prende y se adquieren técnicas, para ejercer la literatura, y después es muy mágico lo que pasa, en el sentido que hay gente que se va a prender, y hay gente que va a descubrir sus propios límites”.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">La fiesta.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">El lugar elegido para esta celebración fue <i>“Casa laberinto”</i> ubicada en el edificio que otrora fue un cine condicionado XXX, hoy funciona: <i>“Sala 12, teatro - Centro Cultural”</i>.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">Como su nombre lo indica, el lugar es un verdadero laberinto, una larga escalera nos invita a pasar, de ahí en más el sentido auditivo nos guiará al lugar del encuentro, no sin antes pifiar el camino. </span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">La estancia en donde se realizó la celebración, fue en la azotea del laberinto. A la entrada a la derecha el buffet, atendido por una chica vestida de negro. A continuación la platea compuesta por sillas que de bien ordenas que estaban cobraron vida. Cada grupete movió las sillas, formando círculos. Al frente a la izquierda un stand con libros, <i>los escritores no viven del aire</i>. Y a la derecha, casi en un rincón el estrado para los autores/lectores. Una lámpara de mesa iluminaba ese espacio sagrado. Luces de colores surcaban ese breve cielo. La noche estaba inquieta, las nubes bailaban pre anunciando el agua que vendría. </span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">Siroco, no tuvo compasión.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">En el escenario improvisado se sucedieron las lecturas encaradas por los propios hacedores, en tanda de a tres. Cada uno le dio su impronta a sus textos.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">Si bien la calidad de los textos leídos fue pareja, se merece destacar a dos semidioses: <i>Joaquín Cortes</i> del grupo <i>“Un cielo rosado”</i>. Y <i>Marta I. Condori</i>, del grupo <i>“Las dos miradas”</i>.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><b>Joaquín</b> un joven que promedia los veintes años, leyó un relato perfecto, que nuestros oídos gozaron al escucharlo, con mucho ritmo. Cuando uno escucha o lee un cuento y le resulta largo es porque le falta cadencia y se torna pesado. Este peke, tiene un futuro en las letras cordobesas, siempre y cuando no se trate de un “pecado de juventud”.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><b>Marta</b> de mediana edad, luchó contra viento y marea, Siroco estaba dispuesto para la lucha. Voló el velador, los papeles saltaban de un lado a otro, las sillas intentaban levantar vuelo. Las hojas del relato, eran sostenidas por las compañeras. Marta indiferente al mundo, que se venía abajo, continúo leyendo. El público celebraba el acierto de lo que escuchaba. Fabio a un costado del teatro, celebraba la performance. ¿Qué lo diferenciaba del resto de los relatos? La cadencia, el humor negro, la forma de relatarlo y sobretodo el remate del cuento. Los espectadores aplaudieron con entusiasmo.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">Nos metimos pa´dentro.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">El viento ganó la partida, el epílogo de la fiesta continuó en algunas de las tantas habitaciones. El reloj marcaba la medianoche. Los últimos escritores ansiosos leyeron sus narraciones. Y los asistentes en comunión aprobaron.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">La escritora <b>Laura Moreno</b>, vivió un hecho desagradable, según nos enteramos por medio de <i>Facebook</i>. Fue objeto de amenaza por parte de un sujeto, contacto de esa red. Este individuo se había manifestado a favor de los <i>Falcon Verdes</i>, en clara alusión a la desaparición de personas. Más detalles en el siguiente link </span><a href="https://bit.ly/3Rw0WNy" style="text-decoration-line: none;"><span style="color: #1155cc; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; text-decoration-line: underline; text-decoration-skip-ink: none; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">https://bit.ly/3Rw0WNy</span></a><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> </span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">Si bien este hecho no pudo empañar el festejo, podemos concluir que un salteño y un correntino están <i>avivando el quehacer cultural de la docta</i>. </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: right;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><b><i>Córdoba, 07 de Diciembre, 2023</i></b></span></span></p><div><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 12pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br /></span></div></span>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.73031713617884 -99.3450261 -3.1098494638211456 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-42016396436914923262023-11-26T04:45:00.000-08:002023-11-26T04:45:26.071-08:00Letras chaqueñas<p style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b> <span style="font-family: Verdana, sans-serif; white-space-collapse: preserve;">Letras chaqueñas</span></b></span></p><p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3ne0istWKbTuRwjtjXJnfdk114Knu-HGkNmXnC6NdQ1tGF7KLbmdKyxkQDpNc2NCvLwH0YJBgDqTyweCJ4D6_otbXugh1o74dnz_oRSYEuVrMnIF9CA_-sBb2J0Gs2HDVUUJ5vc6Jske0JJ7ofyKGhyh4N9FBCmIgaZkfWUhJULzd6v7rpwli4VLBCUIc/s634/chacoI.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="634" height="355" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3ne0istWKbTuRwjtjXJnfdk114Knu-HGkNmXnC6NdQ1tGF7KLbmdKyxkQDpNc2NCvLwH0YJBgDqTyweCJ4D6_otbXugh1o74dnz_oRSYEuVrMnIF9CA_-sBb2J0Gs2HDVUUJ5vc6Jske0JJ7ofyKGhyh4N9FBCmIgaZkfWUhJULzd6v7rpwli4VLBCUIc/w410-h355/chacoI.jpg" width="410" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: xx-small;">De izq. a derecha: Ethel Aparicio, Elida Farini y Jorge Beligoy</span></td></tr></tbody></table><br /><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 11pt; font-weight: 700; white-space-collapse: preserve;"><br /></span></p><span id="docs-internal-guid-c6bbff2f-7fff-4842-2ae6-bf98fff77b59"><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">Presentación: <b>Panorama de las letras chaqueñas - 1909/1986</b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">Autora: <b>Elida G. Farini</b>.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">Casona municipal - Córdoba - 18:30 hs. - 22 de noviembre.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><b>Escribe Hugo Alberto Cammarata</b></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">El miércoles pasado asistimos a la presentación de esta obra, que ya había sido presentada en la <i>Feria del Libro, Córdoba, 2023</i>.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">En el estrado estaban: <b>E. G. Farini</b>, artista plástica/escritora, escoltada por <b>Ethel Aparicio</b> encumbrada autoridad de la Sociedad Argentina de Escritores (SADE) Córdoba y <b>Jorge Beligoy</b>, experto en oratoria.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">Uno de los salones para este evento, estaba dispuesto para unas sesenta personas, pero solo fue ocupado por diez asistentes. Un número aceptable, debido a que la presentación de un libro no concita un público masivo. Los autores famosos a nivel nacional, pueden reunir a muchas personas, sería por ejemplo, el caso de <b>“la” Tere Andruetto</b>, a nivel local. </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;"><i>“El libro entra por los poros del alma”</i>, expresó <b>Ethe</b>l, la presentadora del acto, también destacó la trayectoria de <b>Elida Farin</b>. Que además de escribir, de haber sido funcionaria pública en el <b>Chaco</b>, tiene una prolífica carrera en las bellas artes: más de ochenta exposiciones de su obra pictórica. </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">A su turno, la autora contó que nació en la Capital Federal (CABA) y que entre las décadas 60/70/80, se trasladó a la ciudad de <b>Resistencia, Chaco</b>. En esa provincia se destacó en la subsecretaría de cultura. Como funcionaria pública promovió a muchos poetas y escritores de aquel momento. Destacó que el libro visibiliza a doscientos autores chaqueños en poesía y narrativa. De esa cantidad, eligió algunos más relevantes: </span><b><a href="https://www.isliada.org/poetas/aledo-meloni/" style="text-decoration-line: none;"><span style="background-color: white; color: black; font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Aledo Luis Meloni</span></a><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">, Enrique Gamarra, </span></b><span style="background-color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><b>Germán Correa</b>, entre otros.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">Sobre el final, <b>Jorge Beligoy</b> recitó de memoria algunos poemas de los poetas que recopila el libro. Entonó con verdadera prestancia la lírica chaqueña. </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;"><b>Punto y aparte</b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">Este fue el esquema de la presentación literaria, pero, siempre hay un pero. <b>Jorge</b> en su entusiasmo por destacar a esos artistas, pecó de jactancioso. Interrumpió a la disertante, en contada ocasiones, con expresiones <i>“yo conocí a tal poeta…”, “era mi amigo…”, “cuando tenía diez año charlé con tal poeta”</i> en una palabra muy autorreferencial. Hay que subrayar que el recitador es hijo de <b>Elida Farini</b>. </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">También expresaron que la corriente migratoria friulana, pobló el Chaco, cuando en realidad ya estaba poblada desde hace siglos por los <b>pueblos originarios. </b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">La cultura cordobesa sigue latiendo con todos estos eventos que se repiten a lo largo de la semana.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt; text-align: right;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;"><b>Córdoba, 26 de Noviembre, 2023</b></span></span></p><div><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 12pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br /></span></div></span>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.73031713617884 -99.3450261 -3.1098494638211456 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-86226179331625636532023-11-21T15:07:00.000-08:002023-11-21T15:07:51.331-08:00Laura va...<p style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;"><b>Laura va...</b></span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvaQ8GSlDYWZqpNlGwUJbf_6xwYJyo9cuJ3381OqTLWlBK1mctktiphybWGTittMGhnom5_J3fQ96TIaKGKN__-_IU8t09rta0cfL2Ls6FhKy-RSohUXITS41NnGtaKqaC2OHyuhz0zGm1EVMzTQFSYi3smj9VmaJzfZyi1q0i-N3Cner83Q3ZVeMwDYWS/s634/laura.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="634" height="319" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvaQ8GSlDYWZqpNlGwUJbf_6xwYJyo9cuJ3381OqTLWlBK1mctktiphybWGTittMGhnom5_J3fQ96TIaKGKN__-_IU8t09rta0cfL2Ls6FhKy-RSohUXITS41NnGtaKqaC2OHyuhz0zGm1EVMzTQFSYi3smj9VmaJzfZyi1q0i-N3Cner83Q3ZVeMwDYWS/w369-h319/laura.jpg" width="369" /></a></span></div><span style="color: #202124; font-family: verdana; font-size: large; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; text-align: justify; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><i><p style="text-align: center;"><span style="color: #202124; font-family: verdana; font-size: large; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; text-align: justify; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><i><br /></i></span></p>“Laura va/Aunque es grande/Su vida comienza aquí/Y a la vez,/Termina la sed de su espera.”</i></span><span style="color: #050505; font-family: verdana; font-size: large; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; text-align: justify; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><i> </i> </span><span style="color: #70757a; font-family: verdana; font-size: large; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; text-align: justify; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> - Laura va - Almendra - </span><span style="font-family: verdana; font-size: large; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; text-align: justify; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><b>Luis Alberto Spinetta</b></span><p></p><p><span style="font-family: verdana;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; text-align: justify; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><b><i>Escribe: Hugo Alberto Cammarata</i></b></span></span></p><span id="docs-internal-guid-32af1d2a-7fff-4eeb-3f22-af91535b8188"><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: large; white-space-collapse: preserve;"><b>Laura Moreno</b>, (1962) - (@lauralumumba), poeta y escritora cordobesa. Publicó: <i>“Bisagras y escenas finales”</i> (poesía) 2016. <i>“Paquidermo”</i> (poesía) 2019, estos dos libro editado por <b>Lago editora</b>. <i>“Licor de mandarina”</i> (poesía) 2022 editado por <b>Editorial municipal</b> (Córdoba). Como compiladora: Antología <i>“Historial de la cuerda floja”</i> - diez cuentos de escritoras argentinas.</span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Obtuvo <i>el primer premio</i> del certamen nacional de poesía <b>Luis de Tejeda</b> entre otros galardones.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“Los sensuales”</span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> obra editada por <b>Falta envido ediciones</b>, es su penúltimo libro. Esta vez Laura se mete de lleno en la narrativa, territorio ocupados por los varones, porque las mujeres incursionan más en la poesía. </span><span style="font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“La sensualidad, el deseo, el goce de las mujeres”</span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> dirá a propósito la editora del libro, <b>Zaida Kassab</b>. </span><span style="font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“Publicar desde el interior es dificultoso: oficio mal pagado, que solo es recompensado por la amistad que se genera en esta ámbito”</span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline;"><span style="white-space-collapse: preserve;"> lo expresó el escritor <b>Fabio Martínez</b>, escritor, en la presentación del libro.</span></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Tuvimos la dicha de conversar con <b>Laura</b>, en una cafetería, rodeada de libros. He aquí una ajustada síntesis.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">La infancia.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Laurita</b> sabía el secreto familiar mejor guardado. En un estante del ropero de la habitación conyugal, había un par de colecciones de libros, que su mamá, Martha, supo comprar a un vendedor de libros domiciliarios. La niña intrigada le preguntó a su mamá, porque los libros no están en una biblioteca. <i>“Por que me lo pedirán prestado y nunca me lo devolverán”</i> <b>Laurita</b> quedó con la boca abierta, al tiempo que cubría sus labios con su dedo índice. </span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">La pequeña siempre estaba atenta a la llegada de su papá, porque en algunas ocasiones, las manos de su papá, Aurelio, traía un paquete envuelto en papel madera, en ese momento el rostro de la niña se iluminaba. Ella sabía que era un libro, un tesoro por esos días.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Las bibliotecas públicas, formaron su capacidad como lectora, tanto las del centro como la biblioteca de su barrio.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">“Robar libros, no es delito” Roberto Bolaño*.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">A </span><span style="color: #202124; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><i>sotto voce</i>, <b>Laura</b> confiesa que solía sustraer libros, sin que el propietario se diera cuenta, muchas veces no lo podía evitar. Se ríe con picardía al tiempo que su dedo índice cubre el labio inferior y jura que ya no toma libros “prestados”.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #202124; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Los bemoles de la autoedición.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="color: #202124;"><span style="white-space-collapse: preserve;">Todos los escritores de provincia pasan por la dificultad de cómo llegar al <i>“gran público”</i>. La escritora nos cuenta que sus dos primeros poemarios, pagó una determinada suma de dinero a <b>Lago editora</b>. Fue tanto el entusiasmo que su primer libro hizo imprimir doscientos ejemplares. La sonrisa se le apagó cuando vió las cajas llenas de libros. Por más cálculos que hiciera no había forma de vender tantos libros, no tenía un “millón de amigos” y mucho menos doscientos conocidos. Así que tomó la determinación de sembrar su barrio con los ejemplares en las plazas o detrás de los árboles. Cuenta que una oportunidad se quedó observando lo que sucedía con un libro tirado al pies de un árbol. Se acercó una mujer de mediana edad -dice-, se paró a cierta distancia, mientras miraba hacia los cuatro puntos cardinales, al tiempo que daba un paso corto. Pasaron quince minutos hasta que la mujer se inclinó, tomó el libro y salió presurosa. <i>“Sentí una profunda emoción”</i> comentó.</span></span></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #202124; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Cultivar una familia.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="color: #202124; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><b>Laura</b> conformó una familia, de la unión con <b>Gustav</b>o nació <b>Lucia</b>. Vivir en Argentina no es <i>“moco de pavo”</i> La crisis económica nunca se arreglan y por consiguiente la “plata” no alcanza. Ante esta realidad, trabajó junto a su marido, para “parar la olla”. Es así que trabajó como empleada de comercio, y luego terminó su vida laboral en la docencia. Recuerda que en esa etapa, la actividad de lectura disminuyó por los quehaceres de cuidado y laborales. En esa etapa recorría los anaqueles de la biblioteca del gremio de comercio </span><span style="color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">(AGEC). <i>“La bibliotecaria sabía mucho"</i>, evoca.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Nace la poeta.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #4d5156; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">A los cincuenta, <b>Laura</b> se anima a escribir profusamente, asiste a talleres literarios. Comienza a mandar sus poemas y narraciones a los concursos de la región. Como resultado de eso es reconocida. Los premios recibidos están citados al comienzo de esta nota. Pasó de escribir poesía a escribir narrativa. <i>“Hay pocas mujeres que escriben narrativa”</i> dice. En el hacer creativo, nos comenta que escribe diariamente más de cuatro horas, por la mañana, y si no hay inspiración, corrige o sale a caminar por la vecindad.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #040c28; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">“Plantar un árbol…”</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #040c28; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><i>“Hay tres cosas que cada persona debería hacer durante su vida: plantar un árbol, tener un hijo y escribir un libro”</i> sentenció <b>José Martí</b>. <b>Laura</b> cumplió con este precepto: un naranjo, una hija y escribió varios libros. Pensar que <b>Laura</b> va a la verdulería y otros comercios del barrio Rosedal y poco saben que esa persona que tienen enfrente suyo, es una poeta reconocida en el ámbito literario. Esto pinta de cuerpo entero a <b>Laura</b>, que no se ufana de su condición y mantiene un perfil de humildad. </span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.656; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 12pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #040c28; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Córdoba alberga en su vientre a muchos poetas/escritoras/es, que continuamente cruzamos por las calles o en el transporte público. Mientras ellos existan, la sociedad no sucumbirá por completo ante el discurso enfervorecido epocal de algún trasnochado.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.656; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 12pt 0pt 0pt; text-align: right;"><span style="color: #040c28; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Córdoba, 21 de noviembre, 2023</b></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #040c28; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 12pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> </span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 12pt; white-space-collapse: preserve;">* </span><a href="https://www.facebook.com/watch/?v=3591336160947738" style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 12pt; white-space-collapse: preserve;">https://www.facebook.com/watch/?v=3591336160947738</a></p><div><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 12pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br /></span></div></span>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.73031713617884 -99.3450261 -3.1098494638211456 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-11043575744158221652023-10-16T06:15:00.002-07:002023-10-16T06:15:53.817-07:00El legado de "Marce Bosch"<p><span style="font-family: verdana;"><span style="color: #050505; text-align: justify; white-space-collapse: preserve;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: x-large;"><b>El legado de "Marce Bosch"</b></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; font-size: large; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; font-size: large; text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1MzRhaPkwUGxd-7q3JOKy6vmxOaWCq5ihZxu4VSuYK7iGwSLCBmazdK9x1ZqZweFxuo_-UngFY6mMvvGVVgJUAyj0JivYJXTwDgruYoC9n1N6DY7BDC2ioYu7rZJWsJCF_qlc-WDzoBnieQwlkD5nYvdTqAVsCdimnxkKqEXkgnbzVBQr3CQqEG4bSLeM/s1009/brujo.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1009" data-original-width="982" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1MzRhaPkwUGxd-7q3JOKy6vmxOaWCq5ihZxu4VSuYK7iGwSLCBmazdK9x1ZqZweFxuo_-UngFY6mMvvGVVgJUAyj0JivYJXTwDgruYoC9n1N6DY7BDC2ioYu7rZJWsJCF_qlc-WDzoBnieQwlkD5nYvdTqAVsCdimnxkKqEXkgnbzVBQr3CQqEG4bSLeM/w389-h400/brujo.jpeg" width="389" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Laura Castro, curadora de la obra de M. Bosch</td></tr></tbody></table><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: medium;"><br /><br /></span></span><p></p><p><span style="font-family: verdana;"><span style="color: #050505; text-align: justify; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-size: medium;">Presentación:</span></span></span></p><span id="docs-internal-guid-0506f5b7-7fff-98bf-db9b-fa3daa79eecb"><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b><i>“Cuentos del brujo”</i></b></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Marce Bosch</b></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Babel Editorial - 2023 -</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana;">Escribe: <b><i>Hugo Alberto Cammarta</i></b></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">El día viernes 6 de octubre, en horas de la noche, se llevó a cabo este evento. El patio de una reconocida productora cordobesa, ubicada en el barrio Villa Gral. Belgrano, sirvió de escenario. </span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Una buena cantidad de asistentes, acudieron a esta singular presentación. Familiares y amigos, y algún desprevenido lector poblaron las butacas esparcidas en la estancia. Las tertulias se sucedían en grupos, todos degustando un vino especial: <b><i>“Brujo Bosch, Malbec”</i></b>, y fiambres de distintos sabores. Una <i>DJ Pan Coronel</i>, le daba clima a la previa de la presentación.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">A las veintiuna horas, las miradas se dirigieron en dirección a la entrada de la casa. El silencio cundió, un aroma dulzón invadió el lugar. Un tapete negro cubría una mesa, sobre la misma en cada extremos dos libros eran custodiado por dos portentosa botellas <b>“Bosch”</b>. </span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Hay que aclarar antes de seguir con esta crónica, que Marce, ya no está entre nosotros, los seres vivos. Una larga enfermedad impidió cumplir el sueño de presentar su obra. No obstante, por el impulso de Laura, su compañera de vida y amigos trabajaron para publicar <b><i>“Cuentos del brujo”.</i></b></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Laura tomó la palabra y aseveró: <i>“queremos hacer justicia con su obra”</i>, para luego agradecer <i>“un montón”</i> a los que la acompañaron en esta empresa. Luego entregó los ejemplares. La primera en recibirlo fue la madre de Marce. <i>“El hijo más parecido a mí”</i> dijo emocionada. La anfitriona finalizó su intervención diciendo [Él] <i>“está entre nosotros”</i>.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="background-color: transparent; color: #050505; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Tres amigos tomaron la palabra, uno de ellos agradeció haber compartido la compañía de Marce. Y una amiga le dedicó una canción de cuna. Por su parte el escritor Martín Pinus, se formuló una pregunta: <i>“¿Qué es poesía?”</i> (</span><span style="color: #202124; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Gustavo Adolfo Bécquer) dió una serie de respuestas que tenían a Bosch como protagonista. Concluyó que <i>Marce</i> fue un provocador, que se reía de sí mismo y de la literatura. </span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #202124; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Seguidamente, todos los presentes levantaron sus copas y brindaron <b><i>“Por el Mace” </i></b></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #202124; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Los concurrentes ensimismados, retornaron a la <i>“vida”</i>. Pero hubo una mujer vestida de flores y perfume bonito, leía en silencio, el libro recién adquirido. Parada en medio de la gente con una mano sostenía el volumen y con la otra sujetaba la linterna del celular que iluminaba el texto del <i>“Marce”</i></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #202124; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Una de las invitadas, le manifestó a este cronista: <i>“Marcelo, es hijo de Tito Bosch”</i> (1932-2017). <i>Tito</i>, fue un periodista muy reconocido en los albores de la televisión cordobesa. También trabajó en radio universidad y en radio Nacional Cba. Padre e hijo dejaron sus huellas en la cultura de esta ciudad. </span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #202124; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt; text-align: right;"><span style="color: #202124; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Córdoba, 16 de Octubre 2023</b></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt; text-align: left;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: #202124; font-family: verdana; font-size: x-small;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 6pt 0pt 0pt; text-align: left;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="color: #202124; font-family: verdana; font-size: x-small;"><a href="https://www.instagram.com/p/CyUXN-iRe4b/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==">https://www.instagram.com/p/CyUXN-iRe4b/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==</a></span></span></p><div style="text-align: right;"><span style="color: #202124; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 12pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br /></span></div></span>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-58.678396845784761 -99.3450261 -4.161769754215225 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-91396539095568177672023-05-25T10:09:00.000-07:002023-05-25T10:09:03.577-07:00 Zé Ibarra, nostalgia tropical y el dulce deseo de mirar al frente<p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> <span style="background-color: white; color: #5f6368; font-family: Verdana; font-weight: 700; white-space: pre-wrap;">Zé Ibarra, nostalgia tropical y el dulce deseo </span></span></p><p style="text-align: center;"><span style="background-color: white; color: #5f6368; font-family: Verdana; font-weight: 700; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: x-large;">de mirar al frente</span></span></p><p style="text-align: center;"><span style="background-color: white; color: #5f6368; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">Hay veces que uno percibe que Miami o Europa están más cerca, culturalmente hablando, que nuestro hermano Brasil. Para enmendar esa distancia, Andrés escribió esta nota, cuyo protagonista es Zé Ibarra </span></span></span><span style="color: #5f6368; font-family: Verdana; text-align: left; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">y su grupo. </span></span><span style="color: #5f6368; font-family: Verdana; font-size: 12pt; white-space: pre-wrap;"> </span></p><p style="text-align: center;"><span style="background-color: white; color: #5f6368; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: 12pt;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzbN0W6c2pLWBUDn8BUpbNS_a1tq4lqsvg4QcvCRU5NalI8zXmplUmYSZIn036FYEOdNs22mOIVq9nZsYQUpJtPAmalxgnD8hJpWMSTqQK2RNSB_pl9QotrIND5anDmVBlfl5eufLvp2mUk8mgITwffMHLnz0dzkqx1_JYSe06BrmHIfifJp4nNcFqZA/s1436/Bala_Desejo_photo_03_Estevao_Andrade_2eb7f335988e2100e0b64727a28d03f5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1178" data-original-width="1436" height="329" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzbN0W6c2pLWBUDn8BUpbNS_a1tq4lqsvg4QcvCRU5NalI8zXmplUmYSZIn036FYEOdNs22mOIVq9nZsYQUpJtPAmalxgnD8hJpWMSTqQK2RNSB_pl9QotrIND5anDmVBlfl5eufLvp2mUk8mgITwffMHLnz0dzkqx1_JYSe06BrmHIfifJp4nNcFqZA/w400-h329/Bala_Desejo_photo_03_Estevao_Andrade_2eb7f335988e2100e0b64727a28d03f5.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Ze Ibarra, </span><span style="color: black; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">Dora Morelenbaum</span><span style="color: black; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">, </span><span style="color: black; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">Julia Mestre</span><span style="color: black; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;"> y </span><span style="color: black; font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">Lucas Nunes.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: small; font-weight: 700; text-align: left;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><span id="docs-internal-guid-c35af5bc-7fff-54e5-26ca-ba5c05754a14"><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202122; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="color: #5f6368; font-size: small; text-align: left;">Escrita por el Lic.:</span><span style="color: #5f6368; font-size: small; font-weight: 700; text-align: left;"> Andrés Valentino Salas</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202122; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">El artista brasileño es integrante de la agrupación <b><i>Bala Desejo</i></b>, antes formó el grupo Dônica junto a Tom Veloso, estuvo de gira con <b>Milton Nascimento</b> y grabó con <b>Gal Costa</b>.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202122; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><b>Zé Ibarra</b> es un carioca de 25 años con la voz más dulce que te puedas imaginar. Toca la guitarra, el piano, canta y compone unas canciones bellísimas que vienen a actualizar con frescura la tradición de la música popular brasileña. Es un prodigio musical reconocido por algunos de los más grandes nombres de la música de su país.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: white; color: #202122; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Formó parte de la banda de <b>Milton Nascimento</b> y grabó con <b>Gal Costa</b>. Admirador de <b>Nina Simone</b>, es parte de una generación que está renovando la música de <b>Brasil</b>: <i>“</i></span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i>Es muy poco lo que puedo hacer por la música brasileña, pero algo puedo hacer. Cada uno de nosotros puede hacer un poco.”</i> dice. Y es que en cada uno de nosotros hay muchos músicos impresionantes para descubrir, algunos de ellos incluso comparten banda con <b>Zé</b>.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202122; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><b><i>Bala Desejo</i></b> es su actual agrupación y está formada por los compositores y cantantes <b>Dora Morelenbaum, Julia Mestre, Lucas Nunes y Zé Ibarra</b>. Originado durante la pandemia, la agrupación carioca sacó un disco a comienzos de 2022, y cuentan que se conocen desde la época de la escuela. En la línea de la música popular brasileña, el tropicalismo y la psicodelia setentera aportan frescura y experimentación progresiva en su primer disco <b><i>SIM SIM SIM</i></b>.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202122; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><b><i>Bala Desejo</i></b> puede traducirse como <i>Dulce Deseo</i>. En portugués bala significa bala y también caramelo, lo que resulta un poderoso juego de palabras, un oxímoron de una sola palabra.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: white; color: #202122; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">En el 2015 <b>Zé Ibarra</b> formaba junto a <b>Tom Veloso</b> (hijo menor de Caetano) el grupo <b><i>Dônica</i></b>. De ese grupo también participaron <b>Lucas Nunes</b> (actual miembro de <i>Bala Desejo</i>), <b>André Almeida y Miguel Guimarães.</b> La agrupación sacó un disco titulado </span><span style="background-color: white; color: #202122; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Continuidade dos parques</span><span style="background-color: white; color: #202122; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> con la presencia estelar de <b>Milton Nascimento</b> en el track 5 <i>“Pintor”</i>. En 2018 lanzan un sencillo titulado </span><span style="background-color: white; color: #202122; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Itamonte</span><span style="background-color: white; color: #202122; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">. Una canción de melodía exquisita y letra nostálgica. <i>Itamonte</i> es el nombre de un municipio del Estado de <b><i>Minas Gerais</i></b> y esto comentaba el autor del tema: <i>“</i></span><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i>Habla de mirar atrás para seguir adelante. Habla de conocerte a ti mismo y conocer el mundo.”</i> A continuación dejamos una traducción de la letra de esta canción:</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202122; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><b><i>Itamonte</i></b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>Caminos abiertos de viento</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>lavando el patio</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>bajo el sol.</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt;"></p><div style="text-align: justify;"><span style="color: #202124; font-family: Verdana; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i><br /></i></span></span></div><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><i>Hojas en un chorro de vidrio</i></span></div></span><p></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>llevando un periódico</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>por la vida.</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt;"></p><div style="text-align: justify;"><span style="color: #202124; font-family: Verdana; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i><br /></i></span></span></div><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><i>Imágenes y juguetes del tiempo</i></span></div></span><p></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>tratando de volver</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>otra vez.</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt;"></p><div style="text-align: justify;"><span style="color: #202124; font-family: Verdana; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i><br /></i></span></span></div><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><i>Hornos ardientes y hogueras</i></span></div></span><p></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>haciendo la cena</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>mira la hora.</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt;"></p><div style="text-align: justify;"><span style="color: #202124; font-family: Verdana; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i><br /></i></span></span></div><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><i>Se puso oscuro</i></span></div></span><p></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>hiel, vapor, cortina y sal</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>nostalgia</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt;"></p><div style="text-align: justify;"><span style="color: #202124; font-family: Verdana; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i><br /></i></span></span></div><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><i>Mi madre vestida de hombre</i></span></div></span><p></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>y yo de mujer</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>solo mira.</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt;"></p><div style="text-align: justify;"><span style="color: #202124; font-family: Verdana; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i><br /></i></span></span></div><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><i>En la tierra del beso húmedo</i></span></div></span><p></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>mejilla de miel</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>yo creo</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt;"></p><div style="text-align: justify;"><span style="color: #202124; font-family: Verdana; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i><br /></i></span></span></div><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><i>Se puso oscuro, se puso frío</i></span></div></span><p></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>volví a ser yo</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>Pedazos de mí</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>perdido en el tiempo</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>flores de girasol</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt;"></p><div style="text-align: justify;"><span style="color: #202124; font-family: Verdana; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i><br /></i></span></span></div><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><i>Pedazos de mí</i></span></div></span><p></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>una vez en el viento</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.536; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>hoy en el vendaval.</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.536; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt;"></p><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-size: large; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Es además un músico de versiones, y se pueden encontrar muchas canciones de otros músicos interpretadas con mucha calidad y buen gusto. Por ejemplo esta versión de </span><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-size: large; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Vai atrás da vida que ela te espera</span><span style="background-color: #f8f9fa; color: #202124; font-family: Verdana; font-size: large; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> de </span><span style="background-color: #f8f9fa; color: #0f0f0f; font-family: Verdana; font-size: large; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b>Guilherme Lamounier.</b></span></div><p></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.536; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=bli-pbDPwDw&ab_channel=Z%C3%A9Ibarra-Topic" style="text-decoration-line: none;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; text-decoration-line: underline; text-decoration-skip-ink: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">Vai Atrás Da Vida Que Ela Te Espera</span></span></a></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.536; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: white; color: #202122; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">También hay una versión preciosa de <i>San Vicente</i> de <b>Milton Nascimento</b>, <i>Dos Cruces</i> de </span><span style="background-color: #f9f9f9; color: #202122; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b>Carmelo Larrea</b> o <i>A escola</i> de <b>Adoniran Barbosa</b>,todos temas interpretados magistralmente.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=a6JVCGEb-7o&ab_channel=Z%C3%A9Ibarra-Topic" style="text-decoration-line: none;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; text-decoration-line: underline; text-decoration-skip-ink: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">A Escola (Zé Ibarra Canta Adoniran Barbosa)</span></span></a></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=pyduWQm7D9w&ab_channel=FlavioMax" style="text-decoration-line: none;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; text-decoration-line: underline; text-decoration-skip-ink: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">Zé Ibarra - San Vicente (Milton Nascimento Cover)</span></span></a></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=6Ayq_kd7TfA&ab_channel=TomKarabachian" style="text-decoration-line: none;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; text-decoration-line: underline; text-decoration-skip-ink: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">Tom Karabachian e Zé Ibarra - “Você menina” (Audio)</span></span></a></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: #f9f9f9; color: #202122; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">En suma en <b>Zé</b> se escuchan los ecos de una tradición musical que, lejos de estar muerta, sigue un progreso hacia algún lado, aunque no se sepa bien cuál. Una tradición que dió grandes exponentes y que los sigue dando. El autor de esta nota recomienda mucho escuchar a <b>Zé</b> solista y a sus compañeros de <b><i>Bala Desejo</i></b>, tanto en solitario como en conjunto.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: right;"><span style="color: #202122; font-family: Verdana; font-size: medium;"><span style="background-color: #f9f9f9; white-space: pre-wrap;"><b><i>Unquillo, 25 de Mayo, 2023</i></b></span></span></p><div style="text-align: right;"><span style="background-color: #f9f9f9; color: #202122; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><br /></span></div></span>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Unquillo, Córdoba, Argentina-31.2338964 -64.3182906-59.544130236178844 -99.4745406 -2.9236625638211535 -29.162040599999997tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-56414891210724863432023-05-17T09:21:00.002-07:002023-05-17T16:10:18.061-07:00Dime cómo presentas tu libro y te diré que poeta eres.<p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;"><b>Dime cómo presentas tu libro </b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;"><b>y te diré que poeta eres.</b></span></span></p><p style="text-align: center;"><b id="docs-internal-guid-8ac9cb34-7fff-b485-554c-016c24dc3ca5" style="font-weight: normal;"></b></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_VQPGRVLGxWbVoNwVHXr96VHMoT50NVPCNvvqpvMcFkbFN7dff9qiOjZGim1hQTVPxP7c_c5uieVo6PblPg9FQFCyJOHBsA6Q3Cc6Bx0FiNNTE7MGM9bfgpNFCdC_O61sstmRPQGomEd3lcgkPnpYmSZ8AwhcWR_o-ViAeFg-rcdnrWGH07yLPg9INA/s1110/IMG_20230516_230646212.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1110" data-original-width="986" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_VQPGRVLGxWbVoNwVHXr96VHMoT50NVPCNvvqpvMcFkbFN7dff9qiOjZGim1hQTVPxP7c_c5uieVo6PblPg9FQFCyJOHBsA6Q3Cc6Bx0FiNNTE7MGM9bfgpNFCdC_O61sstmRPQGomEd3lcgkPnpYmSZ8AwhcWR_o-ViAeFg-rcdnrWGH07yLPg9INA/s320/IMG_20230516_230646212.jpg" width="284" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto grande: @dibujosenelpiso</td></tr></tbody></table><b id="docs-internal-guid-8ac9cb34-7fff-b485-554c-016c24dc3ca5" style="font-weight: normal;"><br /><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></b><p></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Presentación del libro de poemas.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b><i>“Vos con tu vino, yo con el mío”</i></b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Diana Romero - Silvina Chavero</b> - 2023 -</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">ems producciones (es muss sein producciones)</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Lugar “La librería”</span></span></p><p style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: verdana;"><span style="font-weight: normal;">Escribe: </span>Hugo Alberto Cammarata</span></b></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">En el mundo de la poesía, la presentación de un libro tiene mucho que ver con el autor, en este caso las autoras. Para muestra solo hace falta un botón. En esta ocasión son tres botones de distintos colores.</span></span></p><p style="text-align: justify;"><b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></b></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Botón celeste y blanco</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #121416; font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="white-space: pre-wrap;">Sábado 13 de Mayo - 2023. Stand de Córdoba en la </span></span><b style="color: #121416; font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">FILBA 2023</b><span style="color: #121416; font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="white-space: pre-wrap;"> (Feria Internacional del Libro Buenos Aires). En una foto de </span></span><i style="color: #121416; font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">Instagram</i><span style="color: #121416; font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="white-space: pre-wrap;">, se puede apreciar al poeta </span></span><b style="color: #121416; font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">Alfredo Luna</b><span style="color: #121416; font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="white-space: pre-wrap;">, premio literario provincia de Córdoba (Poesía), con un micrófono en la mano. El vate lee un poema de su última obra. Sobre un mueble color cremita, que sirve de mesa, descansan una discreta cantidad de libros: <b><i>“daños personales”</i></b> (sic), en el resto de la estancia hay muebles donde se exhiben volúmenes de todas las tonalidades y formas. En el frontispicio en letras de molde se lee: <b><i>“Cultura Cba.”</i></b> y hacía la izquierda <b><i>“Centro federal de inversiones”</i></b>. El poeta está solo, junto a algún funcionario, que toma la foto y a un visitante desprevenido que observa la escena.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">(...) </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><i>oh dios</i></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><i>devuélveme</i></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><i>todo el bien que te hice</i></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><i>cuando te amaba.</i></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Alfredo Luna</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><i>(retribución divina)<b> </b></i></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">De “</span><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">daños personales</span><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">” (Buenos Aires – 20 19)*</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Botón “verde que te quiero verde” </span></span><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">**</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">Viernes 17 de Marzo - 2023. Mientras el astro rey cambia su vestuario de verano. En esta parte del mundo, en un lugar llamado </span><b style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">Córdoba</b><span style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">, específicamente </span><i style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">“El espejo libro”</i><span style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">, da comienzo la presentación del libro </span><b style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;"><i>“Me dijo es la vida”</i></b><span style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;"> de </span><b style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">Julio Castellanos</b><span style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;"> </span><i style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">Ed. El espejo ediciones</i><span style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;"> (2022)</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="background-color: white; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Frente a la librería, se levanta un improvisado escenario donde poetas invitados: </span><span style="background-color: white; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b>Teresa Andruetto y Claudio Suarez</b></span><span style="background-color: white; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> dedican alambicadas palabras al poeta agasajado. La platea en su mayoría son </span><span style="background-color: #f9f9fa; color: #222222; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">sexagenario</span><span style="background-color: white; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">s alegres, exultantes esperan las palabras del poeta que está perdido entre los concurrentes, vistiendo una remera de verde intenso. </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: black; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">(...) <i>esa bella mujer a la que apenas/estaba conociendo,/me dijo, con una suerte/de susurro opaco y clandestino:/tuve varios amores y en todos/fracasé con la misma eficiencia.</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: black; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><i>Y agregó: hoy necesito/otro amor para perder/y que me sea perdido para siempre.</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: black; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Del poemario: <b><i>"Me dijo es la vida"</i></b>, <b>Julio Castellanos</b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: verdana; font-size: large; font-weight: 700; white-space: pre-wrap;">Botón de color “rojo vino”</span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">Viernes 12 de Mayo - 2023. Llega <b>Silvina Chavero</b>, trae entre sus brazos un pesado bulto, son los ejemplares de <b><i>“Vos con tu vino, yo con el mío”</i></b> para la presentación. <b>Diana Romero</b>, va de aquí para allá. Su rostro trasluce la perfección del encuentro. El fuego se enciende, el humo huye hacía el sur. Quizás algún vecino desprevenido, sienta un aroma extraño y cierre las ventanas impetuosamente. <i>“Diana… queres fuego, ahí lo tenes”</i> contará la poeta. <i>Juan</i>, uno de los responsables de la librería, ruega al cielo que el fueguito no se desmadre.</span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: black; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Noche de otoño con sabor a primavera. La vereda de <b><i>“La librería”</i></b> oficiará de escenario. Una guitarra en un rincón espera su turno, en una mesa están los poemarios, y en otra mesa, las copas de cristal rinden pleitesía a una botella de vino. Un cartel de neón se enciende: <i><b>“Poesía”</b></i>, susurra.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: black; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Las palabras encadenadas, se liberan al son de la flama. Los declamadores, entre ellos las autoras, esparcen los versos. Los asistentes dispuestos en <b><i>“U”</i></b>, abren sus corazones, porque de eso se trata la poesía.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">(...)</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">La poesía es para el mundo</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">lo que despierta emociones</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">y lo revoluciona,</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">le da tantas vueltas,</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">pero también lo cobija,</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: black; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">lo tiñe de belleza y amor.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><b style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;"><i><br /></i></b></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><b style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;"><i>“Palabras”</i></b><span style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;"> </span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: black; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Diana Romero y Silvina Chavero</b></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: right;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b><i>Córdoba, 17 de Junio, 2023</i></b></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 12pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana;">*Sitio web: Poesía a mano alzada.</span></span></p><p></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana;">** Federico García Lorca.</span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; color: #121416; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre;"><br /></span></div><span id="docs-internal-guid-0bbe75c5-7fff-39d2-a323-d6a9f5262b31"><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><br /></span></div></span>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.73031713617884 -99.3450261 -3.1098494638211456 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-79705062073766511302023-05-05T09:16:00.000-07:002023-05-05T09:16:50.054-07:00La Triada: "Gente que hace poesía"<p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ6ExvxS2yGkTZlTKWhBC2viJAgXiS0RfiJo0ZRVcJBap_U7ENVfflbeFZHrcDvUAGTdSrFCRdcOZKGKQAhUKjDtgj2ILR2XBKAgjf1oP2lU0dvLQ557Qy03zv3rBq4NUjSRxXKZiDN8uCsd8Kb4-IuMlNLnttcWswQsn4EPGX6wKub3eMfPlC3CZYMA/s2079/triada.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1009" data-original-width="2079" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ6ExvxS2yGkTZlTKWhBC2viJAgXiS0RfiJo0ZRVcJBap_U7ENVfflbeFZHrcDvUAGTdSrFCRdcOZKGKQAhUKjDtgj2ILR2XBKAgjf1oP2lU0dvLQ557Qy03zv3rBq4NUjSRxXKZiDN8uCsd8Kb4-IuMlNLnttcWswQsn4EPGX6wKub3eMfPlC3CZYMA/w463-h224/triada.jpg" width="463" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Diana y Seba - Performance y J. M. Toconás Poeta</td></tr></tbody></table><br /></span></p><p><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;"><span style="white-space: pre-wrap;"><b>La Triada: "Gente que hace poesía"</b></span></span></p><p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="white-space: pre-wrap;">Sábado, 15 de abril. 16 hs.</span></span></p><span id="docs-internal-guid-85390126-7fff-00dc-14a9-7f5d72ea5bb9"><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Gente que hace poesía</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Belgrano 647 (ex convento)</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Barrio Guemes. Córdoba</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Un ex convento, dedicado en la actualidad al negocio gastronómico, sirvió de marco para la lectura de poemas, en voz de los propios creadores. Un número de cincuenta poetas, (a ojo de buen cubero) se dieron cita al evento. Una poeta amiga, afirma que se escribe para el regocijo de <i>“uno mismo”</i>, en este caso, para los otros poetas presentes.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">De este acontecimiento tomaremos dos instancias diferenciadas entre sí. Uno, la presencia de <b>José Miguel Taconás</b>, quien presentó su libro <i><b>“Cuentos y coplas”</b></i>. Dos, <b>la performance</b> realizada sobre el final, llevada a cabo por <b>Diana Guillén y Seba Camargo</b>. </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Antes de entrar en tema, es digno de mencionar a la anfitriona del evento, <b>Elena Demitrópulos</b>, que trató con aprecio a todos los invitados.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><div><span><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></span></div></span><b style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">“La medida de nuestro apetito”</b><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Los poetas se habían retirado en masa, a pesar que se había anunciado esta performance. Los pocos que quedamos, gozamos de este singular espectáculo. </span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><i>“El capitalismo se adueña de nuestros cuerpos y nuestras mentes (...) lo único que hace es anestesiarnos el cerebro para que sigamos siendo esclavos, man…”<b>*</b></i> </span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>“La medida de nuestro apetito”</b> título de esta creación danzante, interpretada con prestancia por <b>Diana y Seba</b>, irrumpió en el sacrosanto lugar. </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">La poesía de los cuerpos semiotizados, con túnicas raídas, danzan en el espacio gastronómico. Narciso no está ausente, es parte de la partida. La música se hace carne. Un corazón inmenso sobre un taper en el centro de la escena, desata las pasiones. Los cuerpos desnormalizados, se enroscan como si fuesen víboras. La visera está ahí, para ser lamida y adorada. La saciedad, la desmesura, el atracamiento y porque no el amor contrariado, se perfila en la </span><span style="color: #222222; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">corporeidad </span><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">humana.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Un hecho artístico es de por sí polisémico, esta es nuestra mirada, quizás muy distinta a la de mi próximo. Hay que tener la <i>“cabeza abierta”</i>, concluyó Elena, al finalizar la obra.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><div><span><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></span></div><b>Cuentos y coplas</b><br /><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">Promediando la fiesta, Elena, y un sin números de poetas dieron la bienvenida a <b>José Miguel Tocanás</b>. </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">El poeta, con voz en cuello, contó trozos de su vida y de su hacer poético. Y presentó su opúsculo: <i>“Cuentos y coplas”</i>.</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></b></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Esta edición está hecha a pulmón, es decir es una autoedición. El poeta produce y hace circular su obra a cambio de un par de “monedas”. El libro está dividido en dos partes: cuentos (relatos) y coplas (poemas). Los dos géneros literarios tienen las características de resaltar los valores humanos, son reflexivos, aleccionadores, morales y ponen el acento en la injusticia laboral, en la familia, en la Pachamama y en especial en la mamá y en las infancias. Casi todos los relatos se desarrollan en el norte argentino, particularmente en <i>Jujuy</i>, de donde es oriundo el escritor. Citamos una frase del cuento <b>>>Cuarentena<<</b> <i style="font-weight: 400;">"Hay un lugar en nuestro interior que necesita reconocerse en los demás, donde todos somos parte del mismo origen, la naturaleza"</i>.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">En cuanto a las coplas, gozan de los mismo atributos que las narraciones, con el agregado de la picaresca: <i>“Si vos fuera banda ancha/y yo sería wifi,/ préstame esa compu/para meter mi pendrive.”</i> O <i>“Si un pobre está de visita/ y llega un rico a pasar,/le dicen al pobrecito/-levántate y de lugar”</i>.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"><br /></span></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;">Este libro no está a la venta en los negocios del ramo, para obtenerlo es necesario comunicarse con el autor, al siguiente correo: </span><a href="mailto:migueltoc85@gmail.com" style="text-decoration-line: none;"><span style="color: #1155cc; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; text-decoration-line: underline; text-decoration-skip-ink: none; vertical-align: baseline;">migueltoc85@gmail.com</span></a><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"> o vía Instagram @josemiguel5928</span></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"><br /></span></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><b><br /></b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana;"><b>*</b>"El grupo antipop del Norte argentino” cuento escrito por Fabio Martinez, que aparece en el libro “La guardia de la noche” editorial AntiPop</span></span></p><div><span style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><br /></span></div></span>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.73031713617884 -99.3450261 -3.1098494638211456 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-6945950684535795122023-03-29T17:26:00.003-07:002023-03-30T08:07:19.271-07:00“Quiero reivindicarme socialmente”<p style="text-align: justify;"> <span style="font-family: verdana;">Habló
Diego Concha:</span><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"> </span></p><p style="margin-bottom: 0cm; orphans: 2; text-align: center; widows: 2;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;"><b>“Quiero reivindicarme socialmente”</b></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; orphans: 2; text-align: center; widows: 2;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;"></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdpHdi8k2OpNjq9Eq_cwDMwdO5kB4E8IEMSYxZ3BI4RHi77-oH_i1FYabbryRvDKBFWCSj4Actdjn4z5LspS4HWhzA33WwEl8p-MsE6RJ7g7G2q6DVZTrji1pPCFVcyiRpm2W6wvJnhXZeNLXW4AynajDLocfB5-mphAWVJZRteDx-sjw7DaiW5YmbRA/s791/concha.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="445" data-original-width="791" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdpHdi8k2OpNjq9Eq_cwDMwdO5kB4E8IEMSYxZ3BI4RHi77-oH_i1FYabbryRvDKBFWCSj4Actdjn4z5LspS4HWhzA33WwEl8p-MsE6RJ7g7G2q6DVZTrji1pPCFVcyiRpm2W6wvJnhXZeNLXW4AynajDLocfB5-mphAWVJZRteDx-sjw7DaiW5YmbRA/w400-h225/concha.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><i>El cinismo en su máxima expresión <span style="font-size: xx-small;">(Foto El docetv)</span></i></span></td></tr></tbody></table><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;"></span></div><p style="margin-bottom: 0cm; orphans: 2; text-align: left; widows: 2;"><span style="font-family: verdana;">Escrita por: <b>Romero Silvia</b></span><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"> </span></p>
<p style="margin-bottom: 0cm; orphans: 2; text-align: justify; widows: 2;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">El
ex Director de Defensa Civil de la provincia de Córdoba,
<b>Diego Concha</b> (51) en una entrevista con el periodista <b>Jorge Cuadrado</b>, dirigiéndose a las cámaras dijo que, su intención de <i>reivindicarse socialmente</i>.
Aludió a un complot en su contra desde el gobierno
cordobés, justificando así mismo las denuncias de violencia de
género, abuso sexual y la responsabilidad de la muerte de
<b>Ludueña</b>(26), por las cuales hoy se encuentra en la <i>cárcel de
Bower</i>.</span></p>
<p style="margin-bottom: 0cm; orphans: 2; text-align: justify; widows: 2;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">Luego
de mencionar que “respeta” la memoria de <b>Luana Ludueña</b> y
respeta a sus padres, el imputado declaró: <i>“Diego Concha no acosó
a Luana, no la tuvo privada de su libertad jamás, no ha estado con
ninguna mujer en la intimidad que no haya querido estar con mi
persona”.</i> Dato no menor es que se refiere así mismo en tercera
persona y por momentos en primera, evidenciando así la falta de
lógica en su discurso.</span></p>
<p style="margin-bottom: 0cm; orphans: 2; text-align: justify; widows: 2;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">Antes
del suicidio de <b>Luana Ludueña</b>, ella denunció tanto penalmente como
públicamente a su superior, por abuso sexual. Lo cual la llevó a
recibir hostigamiento y amenazas que culminaron con el final de su
vida.</span></p>
<p style="margin-bottom: 0cm; orphans: 2; text-align: justify; widows: 2;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">El
21 de diciembre de 2021, durante las elecciones legislativas, Luana
Ludueña </span><i style="font-family: verdana; font-size: large;">recib</i><i style="font-family: verdana; font-size: large;">ió</i><span style="font-family: verdana; font-size: large;"> un mensaje de <b>Diego Concha</b> donde
</span><span style="font-family: verdana; font-size: large;">busc</span><span style="font-family: verdana; font-size: large;">ó</span><span style="font-family: verdana; font-size: large;"> intencionar un encuentro. <i>“Él me escribe por
Whatsapp, yo siempre pensando que podía ingresar, ya que ya había
rendido el ingreso y por un problema de salud no pude ingresar”</i>,
dijo en vida <b>Luana</b> en una entrevista para el <i>Show de la Mañana</i>, el </span><span style="font-family: verdana; font-size: large;">doce.tv Córdoba</span><span style="font-family: verdana; font-size: large;">, donde </span><i style="font-family: verdana; font-size: large;">explic</i><i style="font-family: verdana; font-size: large;">ó</i><span style="font-family: verdana; font-size: large;"> cómo llegó
a conocer a <b>Diego Concha</b>. Momento en el cual además afirma haber
salido recientemente de una clínica psiquiátrica y pone en
conocimiento publico sus dos intentos de suicidio luego del abuso
sexual.</span></p>
<p style="margin-bottom: 0cm; orphans: 2; text-align: justify; widows: 2;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">En
una misma línea el acusado hace referencia en todo momento al daño
a su persona y a su familia, un recurso que busca justificar los
delitos cometidos durante noviembre del 2021 que culminan en
denuncias tanto por su ex pareja, por violencia de género; tanto
verbal, psicológica y física. Por las cuales primeramente es
detenido. Cabe resaltar las denuncias de amenazas realizadas a su
ex pareja a punta de pistola, lo cual agudiza su imputación por ser
parte de la institución de seguridad.</span></p>
<p style="margin-bottom: 0cm; orphans: 2; text-align: justify; widows: 2;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;">No
obstante, meses atrás comenzó un análisis del <b>ADN</b> del denunciado
que lo vincularía con la muerte <b>Andrea Castana</b> (36), una mujer
asesinada en el <i>Cerro de la Cruz</i> de <b>Carlos Paz</b> en Marzo de 2015.</span></p>
<p style="margin-bottom: 0cm; orphans: 2; text-align: justify; widows: 2;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><i>Una
vez más vemos cómo la institución policial queda en evidencia
ante el abuso de poder, no es la primera vez que un empleado público
al servicio de la seguridad amenaza, asesina y busca victimizar su
persona frente a una sociedad que cada vez más normaliza estos actos
de violencia de género. Lejos de retroceder en términos de
femicidios, los casos siguen siendo primera plana. No es casualidad
que se le haya realizado una entrevista, en donde el objetivo
principal fue buscar la victimización, a través de preguntas que
facilitaron su discurso.</i></span></p>
<p style="margin-bottom: 0cm; orphans: 2; text-align: right; widows: 2;"><span style="font-family: verdana;"> </span><b><span style="font-family: verdana;">Córdoba, 29 de Marzo - 202</span></b><b><span style="font-family: verdana;">3</span></b></p>
<p align="left" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 2; widows: 2;"><br />
</p>
<p align="left" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 2; widows: 2;"><br />
</p>
<p align="left" style="margin-bottom: 0cm; orphans: 2; widows: 2;"><br /></p>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.73031713617884 -99.3450261 -3.1098494638211456 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-36267416325482730782023-03-21T14:37:00.002-07:002023-03-22T20:11:22.772-07:00Campo de flores amarillas<p style="text-align: center;"> <span style="font-family: Verdana; font-weight: 700; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: x-large;">Campo de flores amarillas</span></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVQpyHLDlOb6vx7jSOj6ISPHkluE493mwrJe0o8lh7-_tQ0NxGP0waph1Ovbn3uWOZ6pwbU-OmgZ6pmwC3a78kn-upSgbLvF0dOlV3a3qWCPqY2QEbDzmN817GypplZodTTibEXuEKj-0lEybu97S8OtbU0lcs1sDSX6PpYoQbfHF85ZLYMZ3SW4fD-g/s3840/IMG_20230311_205944_639.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2160" data-original-width="3840" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVQpyHLDlOb6vx7jSOj6ISPHkluE493mwrJe0o8lh7-_tQ0NxGP0waph1Ovbn3uWOZ6pwbU-OmgZ6pmwC3a78kn-upSgbLvF0dOlV3a3qWCPqY2QEbDzmN817GypplZodTTibEXuEKj-0lEybu97S8OtbU0lcs1sDSX6PpYoQbfHF85ZLYMZ3SW4fD-g/w640-h360/IMG_20230311_205944_639.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Los protagonistas</td></tr></tbody></table><br /><span id="docs-internal-guid-abb2a534-7fff-e086-7004-3b0cceb24144"><span style="font-family: verdana; font-size: small;">Escrita por </span><b style="font-family: verdana; font-size: small;">Hugo Alberto Cammarata</b></span><div><span><span style="font-family: verdana; font-size: x-small;"><b><br /></b></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">El viernes 10 de marzo, en el atardecer cordobés se presentó el libro </span><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“Kelloticar, el campo de flores amarillas”</span><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">, escrito por </span><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Carlos Müller</span><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">. </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">En la naciente calle </span><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Lavalleja</span><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> (</span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Juan Antonio Lavalleja y de la Torre</span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">), alberga entre un sin números de escaparates comerciales, una librería cuyo nombre es </span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“La Librería”</span><span style="background-color: white; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"><span style="color: #202124; font-family: Verdana;"><span style="white-space: pre-wrap;">. La nueva línea de edificación permite montar un escenario para la presentación de ediciones literarias, especialmente en días tórridos. </span></span></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">El lugar está poblado por banquitos de </span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“plásticos”</span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> para los asistentes, una mesa de color blanco, acompañada de dos sillas, en donde se ubican el escritor y el presentador. A la derecha está ubicado un smart tv de una treintena de pulgadas que proyecta en un sinfín de imágenes la presentación del título mencionado, en la Feria del libro salteña del año pasado. </span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">Sinopsis</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">Esta novela relata la resolución de la muerte de etiología dudosa, de Modesto Tapia, en la Puna salteña, en el paraje <a href=" https://mapcarta.com/es/N1884028028" target="_blank">Kelloticar</a>. La investigación está a cargo del Sargento Guanuco, secundado a renagadiente por el oficial Fernández Alvarenga.</span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">Del norte vienen bajando</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Con el tronar de los automóviles que transitan por </span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“La Cañada”</span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">, Juan del Campillo, el anfitrión de la casa, presenta a los protagonistas: </span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">C</span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">.</span><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> Müller</span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">, escritor salteño de raíces porteñas y a </span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Claudio Suarez</span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> (poeta) quien hará las veces de presentador.</span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Mientras se apaga el día y los hombres de a pié regresan a sus hogares, </span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Claudio</span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> reflexiona sobre la novela </span><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Kelloticar… </span><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">desde el punto de vista literario: </span><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“esta novela es más amplia que el genero del policial negro”</span><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> dice, seguidamente cita a los maestros de este estilo de narración: </span><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Echeverria, Borges, Piglia, Truman Capote</span><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> quien escribiera </span><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“A sangre fría”</span><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">, cinco años despues que </span><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“Operación masacre”</span><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> </span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">escrito por </span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Rodolfo Walsh</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">, (Nota del cronista: Walsh, es el artifice de la novela de no ficción periodística). </span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">En un remanso de la charla, </span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Claudio</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> enumera los atributos de </span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Carlos</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">: maestro rural, cineasta, dramaturgo, novelista y poeta.</span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“Los K/collas, son también nosotros, aunque no nos guste” sentencia </span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Claudio Suarez</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> y lo ejemplifica: </span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“son cosas de collas”</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">, dice el comisario en la novela, en referencia a su subordinado, el </span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Sgto. Guanuco</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">. Hay una realidad ideológica:</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> “gorilaje bravío”</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> que se encarna la figura del oficial. </span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“El otro, no tiene ninguna importancia"</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">, concluye el disertante.</span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">La voz del creador</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">El micrófono como una posta, cambia de manos, es el turno del escritor, </span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Carlos</span><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> Müller</span><span style="font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">, sostiene que la novela policial negra, es otro forma de mostrar la realidad, que coexiste una faceta marginal en una realidad acotada, es ver con una lupa esa realidad puneña, para salir del ámbito urbano.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Kelloticar</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">, significa en la lengua </span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">aimará</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> “florecitas amarillas que nacen todas juntas en una determinada época del año”, nos aclara Carlos. La novela está inspirada en una obra de teatro, escrita en el 2003, y que obtuvo una accésit en un concurso literario, lo que permitió viajar con su familia, comenta el escritor. El ajedrez acompaña toda el relato, concluye Carlos.</span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">“-Dígame, sargento, ¿usted juega al ajedrez?</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">-No, comisario.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">-Entonces va a tener que aprender…”</span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">Un nadie</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">En medio de la presentación de la obra literaria, se escuchó decir a “boca de jarro” a un transeúnte que pasaba por el lugar </span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“¿Podrían colaborar con unas monedas, para comer?”</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">. Silencio, nadie atinó hacer un amague, algunos de los asistentes, comprobó que su billetera estuviera a buen resguardo.</span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">Canto y brindis </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">El acto terminó con dos bellas canciones, de </span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Victor Jara </span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">y de</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> Pablo Milanés</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> en voz de </span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Patricia Couto</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">, esposa/compañera de </span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Carlos</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">. Un vinito rico circuló entre los asistentes, para el brindis.</span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: Verdana; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">El autor</span></span></p><span style="color: #333333; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><div style="font-family: Verdana; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;">Es narrador, poeta y dramaturgo. Nació en Buenos Aires (1954) y se encuentra radicado en la provincia de Salta. Ha obtenido premios provinciales, regionales, nacionales e internacionales. Fue Coordinador de Bibliotecas y Archivos de la Provincia de Salta y Delegado ante la CONABIP. Ha publicado los siguientes libros: "La imaginaria". Novela, primera edición, 1996; "Bailanta triste". Poesía, 1996; "El riesgo literario. Cuentos; 1997. "Tamchai Honat". Novela. 1997; "La resaca". Novela, 1997; "La decisión de Tarquino". Cuentos infantiles, 2004; "Años Luz". Poesía. 2006; "Feria Americana". Cuentos. 2009; "Fragmentos del discurso doloroso". Teatro. 2012; "Jazz; lado b". Poesía. 2014 y "El año que Racing quedó campeón". Teatro. Venezuela. 2017. Fuente: </span><a href="http://bit.ly/3lt4KlF" style="text-decoration-line: none;"><span style="color: #1155cc; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; text-decoration-line: underline; text-decoration-skip-ink: none; vertical-align: baseline;">http://bit.ly/3lt4KlF</span></a></span><span style="font-family: Arial; font-size: 10.5pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"> </span></div><div style="font-family: Verdana; text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10.5pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"><br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"><b><i>Córdoba, 21 de marzo - 2023</i></b></span></div></span></span></div>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.73031713617884 -99.3450261 -3.1098494638211456 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-44129687923539702222022-12-16T08:34:00.002-08:002022-12-19T15:33:23.103-08:00 Nota al aire<p style="text-align: center;"> <span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-weight: 700; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: x-large;">Nota al aire</span></span></p><p style="text-align: center;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-weight: 700; white-space: pre-wrap;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_Mk0lweefS69LoTImMOPWtcT8KCVEIeUt0q6B5I5aeMbowEc5l8GJNQFxX-w87UqRDUnsl32bfG0p28n7uFks2I3D2WvUi8xvhXiDVEhkeKIGYjnrCIxQKXV477LzVT-AKO80QTaLXjLsbJXBuCRoKgxhrc0bBvNKzR7XfdQ3lPE8_RRRJc36CqZWkw/s1660/andy1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1121" data-original-width="1660" height="293" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_Mk0lweefS69LoTImMOPWtcT8KCVEIeUt0q6B5I5aeMbowEc5l8GJNQFxX-w87UqRDUnsl32bfG0p28n7uFks2I3D2WvUi8xvhXiDVEhkeKIGYjnrCIxQKXV477LzVT-AKO80QTaLXjLsbJXBuCRoKgxhrc0bBvNKzR7XfdQ3lPE8_RRRJc36CqZWkw/w434-h293/andy1.jpg" width="434" /></a></div><span style="text-align: left;"><p style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: xx-small;">Parado Andrés Sala - Sentados: <span style="color: #333333; text-align: left; white-space: pre-wrap;">Aldo Morales, </span><span style="color: #333333; text-align: left; white-space: pre-wrap;">Iván Lomsacov, </span><span style="color: #333333; text-align: left; white-space: pre-wrap;">Gustavo Galdeano</span></span></p></span><p></p><div><span style="font-family: verdana; font-size: x-small;">Escrita por <b>Hugo Alberto Cammarata</b></span><span><br /><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: 12pt; white-space: pre-wrap;">La ciudad universitaria, está enclavada a muy pocos pasos del centro comercial cordobés. Nos referimos a la </span><b style="font-size: 12pt; white-space: pre-wrap;">Universidad Nacional de Córdoba</b><span style="font-size: 12pt; white-space: pre-wrap;"> (UNC) y en particular a la </span><b style="font-size: 12pt; white-space: pre-wrap;">Facultad de Ciencias de la Comunicación</b><span style="font-size: 12pt; white-space: pre-wrap;"> (FCC). Esta casa de estudio, está ubicada apenas uno pone los pies sobre este territorio de saberes. Alberga en su interior a centenares de estudiantes briosos por la obtención de un título que legitimara una posición en la sociedad. En esta crónica nos referiremos a un estudiante en particular: </span><span style="white-space: pre-wrap;"><b><i>Andrés</i></b></span> <span style="white-space: pre-wrap;"><b><i>Valentino Salas</i></b></span><span style="font-size: 12pt; white-space: pre-wrap;">, que representa a otros tantos aspirantes de esta licenciatura.</span></span></p><br /><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Trabajo final, tesis, tesina…</span></p><br /><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">En algunas facultades o institutos terciarios para dar por concluida una carrera, se presenta un trabajo final. Que representa la síntesis de los conocimientos adquiridos, luego de cinco años de cursado (en lo mejor de los casos). Esto que parecería a prima facie una sobrecarga, no lo es. Es como el fuego final que se le impregna a una pieza de cerámica para develar la integridad y fortaleza de la obra concluida. </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span><span style="font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"><br /></span></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span id="docs-internal-guid-6ab1c1d2-7fff-eff0-4681-538d0bf9c792"><span style="font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;">En una oportunidad el profesor <b>Dr. Martín Becerra</b>, (</span><span style="color: #555555; font-family: Arial; font-size: 13pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;">Investigador Principal en el </span><a href="https://www.conicet.gov.ar/" style="text-decoration-line: none;"><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 13pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; text-decoration-line: underline; text-decoration-skip-ink: none; vertical-align: baseline;">Conicet</span></a><span style="font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;">) en la red social Twitter, se mostró sorprendido porque una estudiante, se había recibido con la aprobación de un examen final, de la cátedra que él presidía: Política y comunicación. Esta materia comúnmente se cursa promediando la carrera. Seguramente le llamó la atención por los “vivas” de la afortunada estudiante. Esto es un ejemplo de cómo en la Universidad Nacional de Quilmes (UNQ) se obtiene el título (sin trabajo final) y la demostración de la autonomía que gozan cada casa de altos estudios.</span></span></span></p><br /><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">En la siesta del martes 6 de diciembre, el sol raja la tierra sedienta. En el interior del aula siete, en el primer piso de la “escuelita”, Andrés da los últimos detalles para defender su trabajo final, que forjó a largo de varios meses. “Nota al aire” >>> </span><a href="https://notaalaire.warobi.com/" style="text-decoration-line: none;"><span style="background-color: white; color: #1155cc; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; text-decoration-line: underline; text-decoration-skip-ink: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">https://notaalaire.warobi.com/</span></a><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> <<< es el título del sitio web que “inventó” Andy </span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> , que aborda la actividad rockera de Unquillo, enclavada en el departamento Colón, Córdoba.</span></p></span><span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Los amigos y parientes se agolpan en los pasillos aledaños al aula, el murmullo va in crescendo, la ansiedad se cura con tragos de agua natural. “A las 15 hs. se constituirá el tribunal” le informa una empleada al todavía estudiante, quien respira profundamente para centrarse. </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Un gesto que le llamó la atención a este cronista es la presencia del director de tesis: Profesor <b>Dr. Gustavo Urenda</b> (Secretario de Posgrado) y la Licenciada <b>Samanta Appiano</b> en su calidad de co-directora. Este apoyo es esencial para el tesista, al que le otorga confianza para su disertación. </span></p><br /><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“Raros peinados”</span></p><br /><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Tal era el apuro de <b><i>Andy</i></b>, que apenas las manecillas del reloj marcaron las 14:59 hs. se presentó ante un singular tribunal constituido por los profesores: Lic. <b>Gustavo Galdeano</b>, comunicador, poeta, músico, que desarrolla sus actividades entre Córdoba y Traslasierra. <b>Lic. Iván Lomsacov</b> "comunicador, lector</span><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: Arial; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">, divulgador, investigador y gestor cultural de historieta. Muy cada tanto, autor de guion”, según reza en su perfil de la red social <i>Facebook</i>. Y</span><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: Arial; font-size: 11.5pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> </span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b>Aldo Morales</b> lic. en psicología. </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Para romper el hielo…, se le preguntó si se dedicaba a la música: <i>“Toco la guitarra y el piano de forma autodidacta”</i> respondió. Luego comenzó la exposición sobre el trabajo final, comentó las dificultades, los aciertos, la problematización, el diagnóstico y la propuesta comunicacional, como ya mencionamos al principio, su portal web <b>“nota al aire”</b>. Un ping pong de preguntas y respuestas se sucedieron hasta finalizar. Una vez concluida formalmente la exposición, <b><i>Andrés</i></b> le pregunta al tribunal, que cosa le podrían sugerir para mejorar la “web”. <i>“Una pregunta de profesional a profesional”</i> terció el profesor <b>Dr. Urenda</b>, sentado atrás a tres pupitres de por medio. <i>“Claro, claro”</i> respondió <b>Gustavo Galdeano</b>. </span></p><br /><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Los familiares y amigos, detrás de la puerta del salón, entraron en busca del graduado.<i> “¿Y?... ¿Cómo te fue?</i>. En tanto <i>“el jurado”</i> deliberaba la nota que obtendría <b><i>Salas</i></b>. Los minutos corrieron y gritos al unísono surgieron del público presente. <b><i>Andy</i></b> pasó la prueba, ya era un Licenciado.</span></p><br /><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“Enchastre con gusto, no pica”</span></p><br /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">El jardín de la facultad, ya mostraba indicios de otras <i>“ceremonias propiciatorias”</i> es más una <i>“víctima”</i> era sometida a un baño con champaña, el ejecutor agitaba una botella gigante, para producir la lluvia bendita.<b><i> Andy</i></b> apareció por la puerta grande, preparado para la ocasión con una bermuda ajustada y el torso desnudo. Un primer huevazos se estrella en la humanidad del novel graduado <i>“duelen los huevazos” </i>comentó más tarde. Harina, yerba, polenta, arroz y agua se estrellaron sobre el cuerpo delgado de Andrés. <i>“Mi hermano el Licenciado”</i> se escuchó decir entre los festejantes. Las fotos volaban por el WhatsApp familiar,</span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> “Andrés ya había cumplido su sueño”.</span></span></div><div><span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><br /></span></span></div><div style="text-align: right;"><span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b>Córdoba, 16 de diciembre, 2022</b></span></span></div>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.73031713617884 -99.3450261 -3.1098494638211456 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-8069271631640023402022-10-19T14:46:00.002-07:002022-10-19T14:46:35.997-07:00Santa Fe “Un río de palabras”<p style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><b><span style="font-size: x-large;">Santa Fe “Un río de palabras</span><span style="font-size: large;">”</span></b></span></p><p><span style="color: #050505; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: medium;"><span style="white-space: pre-wrap;"><br /></span></span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: #050505; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: medium;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #050505; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJGQIlpLR5W9mLMldPYz2adjsZNiz34RRzEGJnBj4Mq4KX11doq0YVi8JV_iJ07CHw_mr8y7E7cqVrfAHXHO1KkOURLj2ftLNc6CUjfAFwnYbQqf6e9LndO3k7PmanSMugux2kUYgbEMkkBDHn4sT8d2McqdfrzVA3XN0b5i00XqkDSZVprKI9fWoSiw/s3983/original_6ddc54f3-b2f9-4544-a6e3-bb434763b617_IMG_20221015_194330060.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2225" data-original-width="3983" height="287" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJGQIlpLR5W9mLMldPYz2adjsZNiz34RRzEGJnBj4Mq4KX11doq0YVi8JV_iJ07CHw_mr8y7E7cqVrfAHXHO1KkOURLj2ftLNc6CUjfAFwnYbQqf6e9LndO3k7PmanSMugux2kUYgbEMkkBDHn4sT8d2McqdfrzVA3XN0b5i00XqkDSZVprKI9fWoSiw/w515-h287/original_6ddc54f3-b2f9-4544-a6e3-bb434763b617_IMG_20221015_194330060.jpg" width="515" /></a></span></div><span style="color: #050505; font-family: Roboto, sans-serif; text-align: left; white-space: pre-wrap;"><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; text-align: left; vertical-align: baseline;"><i>Mat Guillan,</i> <i>Juanjo Conti,</i> </span><span style="color: #0f1419; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; text-align: left; vertical-align: baseline;"><i>Rafael Arce, </i><i>Pablo Farres</i>, <i>Francisco Bitar</i>, <i>Martín Maigua</i></span></span></p></span><span style="text-align: left; white-space: pre-wrap;"><p style="text-align: left;"><span style="background-color: white;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><i><br /></i></span></span></p><p style="text-align: left;"><span style="background-color: white;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><i>In memoriam<span style="color: #5f6368;">,</span></i></span></span><i style="color: #050505; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: large;"> <b>Andrés</b><b> Eduardo Molina</b>, un gran lector</i><span style="color: #050505; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: medium;">.</span></p></span><p></p><span id="docs-internal-guid-00a266dd-7fff-9e38-aa68-9c349471c4e1"><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="color: #050505; font-family: Roboto, sans-serif; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b><br /></b></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="color: #050505; font-family: Roboto, sans-serif; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b>Escribe: Hugo Alberto Cammarata</b></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="color: #050505; font-family: Roboto, sans-serif; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: Roboto, sans-serif; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">Esta vez la redacción de <i>Veritas/Apócrifo</i> se trasladó a la ciudad de Santa Fe. El motivo: presentación del libro de <b>Juanjo Conti</b> <i>“Los quemacoches”</i>, editado por editorial “UOIEA”, en el marco de la <b>XXVIII Feria del libro</b>, bajo el lema: <i>“Un río de palabras”</i>, que se realizó entre los días 12 y 16 de octubre. Organizada por el Ministerio de Cultura Argentina, Santa Fe Provincia -Ministerio de Cultura-, Universidad Nacional del Litoral (UNL) y Santa Fe Capital (Municipalidad).</span></span></p><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"><br /></div></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: Roboto, sans-serif; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><b>Volver</b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: Roboto, sans-serif; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><b><br /></b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #050505; font-family: Roboto, sans-serif; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">La visita fue un</span><span style="background-color: whitesmoke; color: #222222; font-family: Montserrat, sans-serif; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> </span><span style="background-color: whitesmoke; color: #222222; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i>“</i></span><span style="color: #222222; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i>touch and go”</i>; llegamos desde <i>Córdoba</i> a las 03:45 hs. p.m. en un ómnibus “lechero”, vía <i>Rafaela</i>. El día gris y frío cubría la ciudad. Este cronista hacía treinta y tres años que no visitaba su “cuna”, algo parecido a un exiliado interno. Caminar por sus calles era una obligación, la mirada jugaba entre el pasado y el presente.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #222222; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">La feria está montada en la ex estación de trenes del ferrocarril Belgrano, hoy <i>“Trenes Argentinos”</i>. El edificio fue inaugurado en el año 1928. El <i>menenato</i> le puso la firma de defunción al ferrocarril, y esta emblemática edificación quedó a la deriva. En 2008 fue refuncionalizada como un <i><b>“</b></i></span><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><b>Centro de Convenciones: Estación Belgrano”</b></i>. Este predio está ubicado a menos de doscientos metros del icónico puente colgante, sobre la laguna Setúbal. </span></span></p><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"><br /></div></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><b>La antesala</b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><b><br /></b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">Los santafesinos entran presurosos a la correntada de un “río de palabras” . En su interior los lectores curiosos repiten el rito, como abejas en busca del néctar, posan sus manos sobre los libros, delicadamente expuestos. Sopesar, hojear, leer las contratapas o maravillarse por algunas tapas ilustradas, y porque no, olerlos, así los ejemplares cumplían su primer objetivo: el <i>libro-objeto</i>. En ambas alas de este singular hall, se ubican las editoriales institucionales, como el caso de la <i>Universidad del Litora</i>l. Todo parecería indicar que la feria, empezaba y terminaba ahí. Gracias a la indicación de una librera que nos indicó con su dedo índice hacía arriba. Al levantar la vista, se aprecia cómo los peregrinos suben y bajan por la escalera que conduce al núcleo de la exposición.</span></span></p><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"><br /></div></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><b>Libros, hasta decir basta.</b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">En lo que otrora fuera el centro burocrático ferroviario, las oficinas que la constituían, se transformaron en salas de exposición. A semejanza de una víbora zigzagueante que se muerde la cola, se disponían los stands, conformado por tableros sobre caballetes, en donde miles de libros se abrían antes las manos ávidas de lectura. Los libreros atendían la requisitoria de los lectores, muchos de los cuales interiorizaron sobre el contenido de tal o cual volumen, con mucha amabilidad. El público fluía sin cesar, de aquí para allá. </span></span></p><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"><br /></div></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #202124; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">Una de las características de este tipo de evento, son las presentaciones de libros o conferencias sobre algún tema relacionado con la actividad literaria. Para ellos, se cuentan con lugares habilitados para tal fin. Un escritorio, sillones para los disertantes y sillas para la platea. Todas estas salas tienen la vista a lo que fueran los andenes. Más de uno creyó escuchar la campana, el sonido del pito y el ulular de la sirena del tren que partía hacia Laguna Paiva, dejando tras de sí, una columna de vapor que desaparecía como arte de magia.</span></span></p><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"><br /></div></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><b>Noche de fantasmas y “quemacoches”</b></span></span></p><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"><br /></div></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">La presentación de <i>“Los quemacoche”</i> programada para el día sábado a las 19 hs. comenzó media hora tarde. Con un plus (solidario), también se presentó el libro <i>“Las series infinitas”</i> escrito por <i>Pablo Farres</i>, y editada por la editorial cordobesa <i>“Nudista”</i> (Río III). </span></span></p><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"><br /></div></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">La sala </span><span style="background-color: white; color: #494e51; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b>Ariel Ramírez</b>, iluminada a giorno. El público conformado por edades diversas, esperan el comienzo de la charla. </span><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Los panelistas, sentados uno al lado del otro, a saber de izquierda a derecha: <i>Mat Guillan</i>, editor de Uoiea; <i>Juanjo Conti</i> escritor; </span><span style="color: #0f1419; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i>Rafael Arce</i>, licenciado en letras; <i>Pablo Farres</i>, escritor; <i>Francisco Bitar</i>, escritor y <i>Martín Maigua</i>, editor de Nudista</span><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">. </span></span></p><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"><br /></div></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><i>“A las presentaciones de libros, no las entiendo”</i>, se interpeló Pablo, autor de la novela <i>“Las series infinitas”</i> (un “ladrillo” en la jerga literaria). La respuesta la obtuvo mientras subía las escaleras, que lo conducía al salón, la cual le insumió <i>“dos minutos”</i>. <i>“Son la enunciación -reflexionó- de un fantasma asmatico, que promete lo que va a venir: una promesa”</i>. Y concluyó <i>“El espacio del fantasma es el libro”</i>.</span></span></p><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"><br /></div></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #050505; font-family: Verdana;"><span style="white-space: pre-wrap;">El crédito local, </span></span><i style="color: #050505; font-family: Verdana; white-space: pre-wrap;">Juanjo</i><span style="color: #050505; font-family: Verdana;"><span style="white-space: pre-wrap;">, autor de </span></span><i style="color: #050505; font-family: Verdana; white-space: pre-wrap;">“Los quemacoches” (editada Uoiea)</i><span style="color: #050505; font-family: Verdana;"><span style="white-space: pre-wrap;"> Comentó que dedicó parte de la pandemia, para corregir el primer borrador del libro, que había escrito en el dos mil diecisiete. Para ello se reunió vía zoom con <i>Francisco</i>, para intercambiar opiniones sobre la reescritura de la obra.</span></span></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Si bien <i>Conti</i>, no lo comentó en esta disertación, lo había hecho esa misma tarde en otra charla sobre: <i>Internet, </i></span><span style="color: #0f1419; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i>adolescencia y escritura</i></span><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">: <i>El ciclo de escritura</i> -comentó- <i>se ve finalizado cuando un lector lee el libro.</i> </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">También es de destacar el análisis de <i>“Las series infinitas”</i> realizado por el licenciado <i>Rafael Arce</i>. </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">De repente, una chica de la organización se mueve nerviosa, hace gesto a un costado del escenario. Había que dar por concluida la presentación.</span></span></p><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"><br /></div></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><b>Corolario</b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;"><b><br /></b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #050505; font-family: Verdana;"><span style="white-space: pre-wrap;">La mochila del cronista alberga tres nuevos libros. El Bv. Gálvez luce a sus costados las ofertas gastronómica, los parroquianos se refugian en el interior, porque el frío arrecia. El corresponsal camina sin prisa. Por la vereda de enfrente camina el pasado pisándole los talones y por la senda central, inundada de árboles, el presente y el futuro que se proyectan velozmente sin desmayo.</span></span></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #050505; font-family: Verdana;"><span style="white-space: pre-wrap;"><br /></span></span></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: right;"><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-size: medium;"><span style="white-space: pre-wrap;"><b><i>Córdoba - 19 de octubre, 2022</i></b></span></span></p><div style="text-align: right;"><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><br /></span></div></span>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.73031713617884 -99.3450261 -3.1098494638211456 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-49173341397625346922022-10-06T17:38:00.003-07:002022-10-06T17:58:08.897-07:00Bitácora, retazos de memorias<div style="text-align: center;"><b style="font-family: verdana;"><span style="font-size: x-large;">Bitácora, retazos de memorias</span></b></div><div style="text-align: center;"><b style="font-family: verdana;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: medium; font-weight: 400; text-align: left;"><i><br /></i></span></span></b></div><div style="text-align: center;"><b style="font-family: verdana;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: medium; font-weight: 400; text-align: left;"><i>“Después vinieron días donde no supe si era de día o de noche, las coordenadas témporo-espaciales estallaron. Es de noche y se trabaja a full. Han llegado los interrogadores, la luz de la piecita está prendida”</i>. <b>Letizia Raggiotti</b> - 2022</span><br style="font-size: medium; font-weight: 400; text-align: left;" /></span></b></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;"><div class="separator" style="clear: both; font-weight: bold; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; font-weight: bold; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEinVhAGCi5WRustDPN47Aq9HGDvPFNyglPQfS8RzuuSb259fc3brN_y6DoN4UhbD0yag0v-qpqiru7Z8aLRgTwvTZAnIH4c5A0SX3wLGH-ngl29Pp8ioRCD2oBgZ6NGoYkhfhcmNWKAWtlZvkyDEKDg6GJEAqVhothwGhNIxT-G8qHk3K3HipW8_7rVRQ" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="580" data-original-width="1063" height="245" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEinVhAGCi5WRustDPN47Aq9HGDvPFNyglPQfS8RzuuSb259fc3brN_y6DoN4UhbD0yag0v-qpqiru7Z8aLRgTwvTZAnIH4c5A0SX3wLGH-ngl29Pp8ioRCD2oBgZ6NGoYkhfhcmNWKAWtlZvkyDEKDg6GJEAqVhothwGhNIxT-G8qHk3K3HipW8_7rVRQ=w447-h245" width="447" /></a></div><br /><span style="font-size: xx-small;">Foto del Facebook de Letus: de izquierda a derecha Emiliano Fessia, Letizia Raggiotti y Jorge Vasallo</span><br /><span style="font-size: large; font-weight: bold;"><br /></span></span></div><span style="font-family: verdana;"><br /><b><span style="font-size: x-small;">Escrita por Hugo Alberto Cammarata</span></b></span><div><span style="font-family: verdana;"><span><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span>Tal como estaba programado, se realizó este miércoles, 5 de octubre, en el salón principal de la Biblioteca Córdoba, la presentación del libro escrito por </span><span>Letizia Raggiotti</span><span> (Letus): </span><i>“Bitácora, retazos de memorias”</i><span>, en el marco de la Feria del Libro de Córdoba 2022.</span></span></div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;">Pasadas las dieciocho horas, dio comienzo la ceremonia. El crepitar de las gotas de lluvia que se estrellaban en la cúpula de vidrio, denotaba que la tormenta no tendría fin.</div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;">Curiosamente, la sala estaba dispuesta como si se tratase de un ámbito religioso: dos bloques de sillas a ambos lados de la nave, tres accesos: dos laterales y uno central que desembocaba en una mesa larga (altar). <b>Letizia Raggiotti</b> ocupó el lugar central, acompañada por <b>Jorge Vasallo</b> y <b>Emiliano Fessia</b>.</div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;">Los jóvenes de los años setenta poblaban en su mayoría la platea. Algunos de ellos se reencontraban después de mucho tiempo, lo que producía cierta algarabía en cada descubrimiento.</div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;">El murmulló cesó, la atención se depositó en los disertantes. El primero que tomó la palabra, ubicado a la derecha de la escritora, fue <b>Jorge Vasallo</b>, columnista de tribunales, sucesor del <i>“negro” Ramos</i>, en el multimedio de los <b>SRT</b>. <i>Jorge</i> ponderó el mensaje del libro y comentó que lo había leído con su hijo adolescente y a renglón seguido; manifestó su preocupación por los lectores noveles que leen fragmentariamente textos cortos, que aparecen desparramados en el ciberespacio. <i>¿Cómo llegar a estos muchachos?</i> La pregunta surcó el recinto en donde los libros son protagonistas centrales.</div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;">La posta la tomó el licenciado en comunicación <b>Emiliano Fessia</b>, ubicado a la derecha de <i>“Letus”</i>. Reflexionó cómo los militares (dictadura) tenían como objetivo despolitizar a la sociedad de entonces. La crueldad como herramienta, para disciplinar a la sociedad, expresada por la violación de los derechos humanos. Emiliano profetizó que ese disciplinamiento (sin militares), se repetiría en un futuro cercano, lo cual produjo la repulsa de los asistentes. <i>Vasallo</i> lo expresó gráficamente: hizo doble cuernitos con las manos.</div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"><b>Letizia Raggiotti</b>, que fue la razón de este evento, tomó la palabra, agradeció a los presentes y a la editorial <b>“Los ríos”</b> por el apoyo brindado. Esta vez no necesitó comunicarse por el alfabeto Morse, ni hablar en susurros para no ser amonestada por la guardia de turno de la <i>UP2-San Martín-</i>. Encendió su celular, y comenzó a leer un texto corto de su sentir. Por un momento su voz se entrecortada, la mirada se recostaba en el omiso pasado. El rostro adquiria un nuevo significado en cada suspiro de palabras . La emoción nos embargó a todos.</div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">La intervención del dúo musical <b>“Las comadres”</b>, animó a los presentes, las palmas rompió el silencio del sacrosanto lugar. </span></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Luego Letus firmó los ejemplares a los lectores amigos.</span></div><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">La calle 27 de Abril, poblada de paraguas. La noche se abría paso sin sigilo. La memoria a la vuelta de la esquina, permanecía impávida.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><b><div style="text-align: justify;"><b>Breve sinopsis de "Bitágora..."</b></div></b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"> </span></div><div><div style="text-align: justify;"><i style="font-family: verdana; font-size: large;">Letizia</i><span style="font-family: verdana; font-size: large;"> </span><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">relata su vida desde la cuna hasta la actualidad. Tiene la particularidad de haber sido secuestrada/encarcelada por la Junta militar, encabezada por Jorge Rafael Videla (1976-1983). Su pecado fue pensar distinto, ser una militante estudiantil peronista.</span></div><span style="font-family: verdana;"><div style="font-size: large; text-align: justify;"><br /></div><b><div style="text-align: justify;"><b>Perfil académico:</b></div></b><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Profesora titular en la Facultad de Ciencias de la Comunicación - Universidad Nacional de Córdoba</div><div style="text-align: justify;">Teorías de la comunicación II</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Seminario: <i>"Ciudades de las sociedades contemporáneas desde la comunicación y la cultura"</i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Profesora adjunta en la Facultad de Ciencias de la Comunicación - Universidad Nacional de Córdoba</div><div style="text-align: justify;">Teorías de la comunicación I</div><div style="text-align: justify;">Análisis de la comunicación I</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fuente: Linkedin</div></span></div><div><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div><span style="font-family: verdana;">*Esta crónica fue realizada con “retazos de mi memoria''. No tomé nota. </span></div><div><br /></div><div><div style="text-align: right;"><b style="font-family: verdana; font-size: large;">Córdoba, 06 de Octubre, 2022</b></div><div style="text-align: right;"><span face="Roboto,sans-serif" style="background-color: transparent; color: #050505; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre;"><br /></span></div></div></div>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.73031713617884 -99.3450261 -3.1098494638211456 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-20694391503800406482022-06-10T16:27:00.000-07:002022-06-10T16:27:01.307-07:00“Los 50 años de Comunicación en la Universidad pública”<p style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;"><b> “Los</b> </span><span style="background-color: white; color: var(--primary-text);"><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;"><b>50 años de</b></span></span><b style="background-color: white; color: var(--primary-text); font-family: verdana; font-size: xx-large;"> Comunicación en la Universidad pública”</b></p><div class="j83agx80 cbu4d94t buofh1pr l9j0dhe7" style="animation-name: none !important; background-color: white; display: flex; flex-direction: column; flex-grow: 1; position: relative; transition-property: none !important;"><div class="dati1w0a f10w8fjw hv4rvrfc discj3wi" style="animation-name: none !important; padding: 16px 16px 12px; transition-property: none !important;"><div style="animation-name: none !important; transition-property: none !important;"><div class="a8nywdso j7796vcc rz4wbd8a l29c1vbm" style="animation-name: none !important; padding: 14px 0px; transition-property: none !important;"><div class="separator" style="clear: both; color: #1c1e21; font-family: inherit; font-size: 12px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5izW4RIi25Z07Nzht27_5HMw18xFfZLOtnQyMQTBobeXovAkwaQylWPRew7w9K-q_0CLXh1HmT1Y-5MycdmnH7zPo5LGxpWINCK2ZE4If7pZ-uacEFAD_uzAV4om0sWwvwJs9oXohypUK_WBjBD8y4h7SQY-L4FKxQicI2lls4wt_P4ridW83QEMO6A/s3997/fcc50.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1977" data-original-width="3997" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5izW4RIi25Z07Nzht27_5HMw18xFfZLOtnQyMQTBobeXovAkwaQylWPRew7w9K-q_0CLXh1HmT1Y-5MycdmnH7zPo5LGxpWINCK2ZE4If7pZ-uacEFAD_uzAV4om0sWwvwJs9oXohypUK_WBjBD8y4h7SQY-L4FKxQicI2lls4wt_P4ridW83QEMO6A/w507-h250/fcc50.jpg" width="507" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; color: #1c1e21; font-family: inherit; font-size: 12px; text-align: center;"><br /></div><span class="d2edcug0 hpfvmrgz qv66sw1b c1et5uql lr9zc1uh a8c37x1j fe6kdd0r mau55g9w c8b282yb keod5gw0 nxhoafnm aigsh9s9 d3f4x2em iv3no6db jq4qci2q a3bd9o3v b1v8xokw oo9gr5id" dir="auto" style="animation-name: none !important; display: block; line-height: 1.3333; max-width: 100%; min-width: 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; word-break: break-word;"><div style="color: var(--primary-text); text-align: justify;"><span style="color: var(--primary-text); font-family: verdana;"><b>Hugo Alberto Cammarata</b></span></div><div style="color: var(--primary-text); text-align: justify;"><span style="color: var(--primary-text); font-family: verdana; font-size: large;"><br /></span></div><div style="color: var(--primary-text); text-align: justify;"><span style="color: var(--primary-text); font-family: verdana; font-size: large;">Cuando un acto está previsto para una determinada hora, “es fija” que el mismo comenzará una hora después. Y la conmemoración por el <b>50 aniversario</b> de la creación de la <i>escuela/facultad de comunicación</i> (FCC), de la <b>Universidad de Córdoba</b> (UNC), no fue la excepción. La propaladora de las redes sociales, lo había anunciado claramente: Martes, 7 de Junio -día del periodista- a las 11<b>*</b> de la mañana (a.m.).</span></div><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"><span style="color: #1c1e21;"><br /></span></div><span style="color: var(--primary-text);"><div style="text-align: justify;"><span style="color: var(--primary-text);">En el <i>“bosquecito”</i>, a la entrada del edificio de la facultad, se montó un escenario, de no más de dos escalones, a la derecha una pantalla de led, de un tamaño importante, dominaba la escena. Grupos de personas dispersas, susurraban animadamente. Las gradas estaban vacías, era prueba evidente que la ceremonia no se iniciaría a la hora indicada. <i>“Está verde”</i> se rumoreaba entre los asistentes <i>“tempraneros”</i>. Las manecillas del reloj dieron media vuelta. En derredor a la platea nominadas, los profesores jubilados se confundieron en abrazos, miradas al pasado: <i>“¿Que haces?”, “Estás gordo”, “¿Estás más pelado?” </i>o<i> “Estás más viejo”</i>, todas estas ironías acompañadas por una sonrisa cómplice. Hay una figura que se destaca entre los profesores retirados, es <b>Roberto Von Sprecher</b>: por su altura, su barba entrecana, al igual que su cabello, pero por sobre todo se destaca por su afabilidad. Roberto, apenas entró en escena, reconoció entre todos los presentes a sus compañeros académicos, que despertó un aluvión de abrazos, sonrisas por doquier, que desparramó entre todos sus conocidos, de una punta a la otra del bosquecito. Y para aquellos que estaban lejos de su alcance, las manos volaban hacía aquel conocido perdido entre el público. Uno podría apreciar en esa jovialidad, a un joven feliz por lo que estaba viviendo. También se pudo ver, confundidas en abrazos con los ex profesores, a <b>Paulina Emanuelli</b>, ex directora de la pretérita “escuelita” de comunicación, su mirada trasuntaba nostalgia, transformada en contenidas lágrimas. Otra profesora, en actividad: <b>Marilyn Alaniz</b>, una mujer muy emotiva y motriz, prefirió esta vez estar sentada en las sillas, de la platea. Previamente dió un paseo entre el público de “a pie”, para saludar a sus conocidos. Los chicos del centro de estudiantes, la arcilla, prefirieron tomar distancia del escenario, observaron desde fuera la fiesta.</span></div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><span style="color: var(--primary-text);"><div style="text-align: justify;"><span style="color: var(--primary-text);">Cercano al mediodía, aparece por la puerta central, la decana <b>Mariela Parisi</b>, detrás la vice decana <b>Fabiana Martinez</b>. Antes de comenzar los discursos, el rector de la Universidad: <b>Hugo Juri</b>, vestido como un <i>dandy</i>, entregó una plaqueta conmemorativa, y sendo ramos de flores. Lo mismo hizo <b>Manuel San Pedro</b>, presidente del <i>Multimedio SRT</i>. Un detalle: ya sea por nerviosismo del momento o por el apuro, el representante del multimedio se olvidó de saludar a <i>Fabiana</i>, la vice decana.</span></div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><span style="color: var(--primary-text);"><div style="text-align: justify;"><span style="color: var(--primary-text);">Comenzó la ronda de los discursos, la decana de la facultad, era tal el jolgorio por los reencuentros con los <i>“viejos”</i> colegas, que casi que no se escuchó la alocución que versaba sobre la historia de esta unidad académica. Le siguió la vice decana, con una prosa bien elaborada con tintes académicos, también se refirió a la época infausta, de la desapariciones de los estudiantes en el régimen militar -1976/83. Ya sobre el final, advirtió a los presentes que su discurso estaba por terminar, seguramente escuchaba la tertulia de los “atrás”. En sus clases, solía amonestar a los estudiantes: <i>“por favor, porque no se callan los de atrás”</i>. Finalmente subió al escenario <b>Paulina Emanuelli</b>, que manifestó estar emocionada. Desplegó un ayuda memoria y comenzó a disertar, esta vez las lenguas tomaron la posición de descanso y los oídos prestaron atención a las reflexiones. También, enfatizó los años oscuros, donde los cuerpos fueron mutilados, acallados, es una herida abierta, que se cerrará cuando los culpables sean juzgados, próximamente. La emoción estaba a flor de piel.</span></div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><span style="color: var(--primary-text);"><div style="text-align: justify;"><span style="color: var(--primary-text);">Prosiguió la conmemoración, con los testimonios de las ex-directivos, que dirigieron la <i>“escuelita”</i>, hasta el presente, proyectada en la pantalla led preparada para la ocasión,. En la parte final, antes del brindis, <b>Mariela Parisi</b>, procedió a plantar el primer árbol, de una suerte de cincuenta ejemplares, que se irán plantando con el correr de los días.</span></div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><span style="color: var(--primary-text);"><div style="text-align: justify;"><span style="color: var(--primary-text);">Finalmente, este <i>“escriba”</i>, tuvo que partir, una de la tarde, y se perdió brindar por los años venideros de esta querida institución.</span></div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><span style="color: var(--primary-text);"><div style="text-align: justify;"><span style="color: var(--primary-text);"><i>Nota al margen:</i> todos los nombrados son Doctores, en distintas disciplinas (!)</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: var(--primary-text);"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: var(--primary-text);"><b>*</b>La decana <b>Mariela Parisi</b>, aclaró a este medio, que el acto estaba programado para la hora: 11:30 a.m.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: var(--primary-text);"><br /></span></div><div style="text-align: right;"><span style="color: var(--primary-text);"><b>Córdoba, 10 de Junio de 2022</b></span></div></span></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><br /></span></div></div></div><div class="cwj9ozl2 i09qtzwb n7fi1qx3 lpgh02oy j9ispegn" style="animation-name: none !important; background-color: var(--card-background); bottom: 0px; color: #1c1e21; font-family: inherit; font-size: 12px; left: 0px; position: sticky; right: 0px; transition-property: none !important;"><div class="cxgpxx05 hv4rvrfc sj5x9vvc dati1w0a" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; padding: 8px 16px; transition-property: none !important;"><br /><div class="j83agx80 btwxx1t3 lzcic4wl" style="animation-name: none !important; display: flex; flex-direction: row; font-family: inherit; outline: none; transition-property: none !important;"><div class="rj1gh0hx buofh1pr ni8dbmo4 stjgntxs rz4wbd8a" style="animation-name: none !important; flex-basis: 0px; flex-grow: 1; font-family: inherit; overflow: hidden; padding-right: 0px; transition-property: none !important;"><div class="buofh1pr" style="animation-name: none !important; flex-grow: 1; font-family: inherit; transition-property: none !important;"></div><div class="buofh1pr" style="animation-name: none !important; flex-grow: 1; font-family: inherit; transition-property: none !important;"></div></div></div></div></div></div>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.73031713617884 -99.3450261 -3.1098494638211456 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-35811734512956523892022-03-27T18:22:00.003-07:002022-03-27T18:49:27.529-07:00 Un mundo plagado de conspiraciones y fake news<p> <b><span style="font-size: x-large;"><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Un mundo plagado de conspiraciones y </span><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">fake news</span></span></b></p><span id="docs-internal-guid-f66bd0c5-7fff-1d52-3dcb-1b99c46d0a31"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2izW4-q98RG50GoyC5xovxFp0UC7rDKdVmr_zLPb889WzXfcPP8Jr747CLsUigmy2oVxZoG3h7M3MNFFx-YRInkw9Ujs4bLTzE4mFueuEg8f55X6YvFF-NRYb_3R5bYKX0yNXlFfLgRSQj8nrOb7chyrNIsg0ynVhxTq417RglcJvenJNS-JbJf6ZVQ/s4000/IMG_20210623_171124219_PORTRAIT.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4000" data-original-width="3000" height="393" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2izW4-q98RG50GoyC5xovxFp0UC7rDKdVmr_zLPb889WzXfcPP8Jr747CLsUigmy2oVxZoG3h7M3MNFFx-YRInkw9Ujs4bLTzE4mFueuEg8f55X6YvFF-NRYb_3R5bYKX0yNXlFfLgRSQj8nrOb7chyrNIsg0ynVhxTq417RglcJvenJNS-JbJf6ZVQ/w295-h393/IMG_20210623_171124219_PORTRAIT.jpg" width="295" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"><br /></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i>Luciano Riccio</i>, otrora estudiante de comunicación, hoy licenciado, escribe a modo de despedida de su paso por este blog “Apócrifo”, una reseña literaria de la novela <i>“Número cero”</i> escrita por <b>Umberto Eco</b> </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">(</span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Alessandria, 5 de enero de 1932-Milán, 19 de febrero de 2016). </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Desde <b>“Veritas/Apócrifo”</b> deseamos y aspiramos que el nuevo camino que emprenda como profesional, sea <i>“exitoso”</i>, cosa que no dudamos que así será.</span><span style="color: #333333; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> <i>“Todavía hay futuro”*</i></span></p><br /><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Luciano Riccio</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Número cero</span><span style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> (Umberto Eco, 2015) es la historia de un diario ficticio llamado </span><span style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Domani </span><span style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">que se concibe para chantajear a grandes empresas dedicadas a las actividades bancarias, financieras y de los medios de comunicación. Los encargados de contar las historias serán un grupo de 6 periodistas que con su conocimiento, experiencia, trayectoria y, fundamentalmente, su inventiva aportarán distintas ideas para confeccionarlo. </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">La trama se desarrolla en <b>Milán</b> de 1992 y expone de la manera más cruda un costado poco virtuoso del periodismo como una profesión sumida en crisis, en parte, por sus malas praxis: conspiraciones y </span><span style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">fake news</span><span style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> que dificultan llegar a la verdad. La historia estará condimentada con los sabores de un amor que unirá a dos de sus protagonistas.</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt;"><span style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">El autor en su obra nos deleitará con fragmentos de la historia italiana más añeja y más reciente que podremos enlazar con las distintas referencias que se hacen a la <b>Argentina</b> y sus mandatarios. Además nos dejará una profunda y vital enseñanza: acercarse a la verdad puede ser peligroso.</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 12pt; margin-top: 12pt; text-align: right;"><span style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b>Córdoba - 27 de Marzo, 2022</b> </span><span style="font-family: Arial; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> </span></p><br /><br /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial; font-size: 10.5pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">*Título del libro, </span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial; font-size: 10.5pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">TODAVIA HAY FUTURO</span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial; font-size: 10.5pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">. Autor, ERNESTO H. DE CASAS</span></span>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-37832694224810642982022-02-22T17:38:00.001-08:002022-02-22T17:38:25.631-08:00Secretos en la Pampa Gringa<p style="text-align: center;"> <span style="font-style: italic; font-weight: 700; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;">Secretos en la Pampa Gringa</span></span></p><span id="docs-internal-guid-64a0c44b-7fff-27c6-858b-e9657a7eb79a"><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhYuJrdt1I9kvRH56pfVk947QKZh4Cy6sw_8pHKjvWqZ3QdT21cCF6rPDX-ipn4gxRDy8DmLAuXeGRsyEvArFFaLHrTXRlR69gZg3rPFYy9TTHIpr-FjnK5wrYCqK3zQ-nHOYqkKyzEhCap3wr7y87tijcakcZL07BAFTHZn_vwlgIXXvUjwdRaJBH-nw=s1029" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="669" data-original-width="1029" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhYuJrdt1I9kvRH56pfVk947QKZh4Cy6sw_8pHKjvWqZ3QdT21cCF6rPDX-ipn4gxRDy8DmLAuXeGRsyEvArFFaLHrTXRlR69gZg3rPFYy9TTHIpr-FjnK5wrYCqK3zQ-nHOYqkKyzEhCap3wr7y87tijcakcZL07BAFTHZn_vwlgIXXvUjwdRaJBH-nw=w490-h318" width="490" /></a></div><br /><span><br /></span></div><span style="font-family: trebuchet; font-size: medium;"><b><i>Hugo Alberto Cammarata</i></b></span></span><div><span><span style="font-family: trebuchet; font-size: medium;"><b><i><br /></i></b></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: large;">Reseña: <b>“Las lagunas”</b> novela escrita por el santafesino <i>Juanjo Conti</i>, nacido en la localidad de <i>Carlos Pellegrini</i>, actualmente vive en la ciudad de <i>Santa Fe</i>, donde ejerce la docencia en la <i>UTN</i>, entre otras actividades del ámbito informático. Este título fue finalista del <i>Concurso Regional de Nouvelle EMR 2018.</i></span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Extracto</span><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: large;">Sucintamente podemos decir sobre este relato: la rutina de la comuna de <i>Carlos Pellegrini</i>, se ve alterada por el hallazgo de restos óseos, en una de las tres lagunas del lugar. Este suceso, altera la vida del pueblo. Un par de chicos, y una familia perfecta subsumida bajo el ala de la ciencia, una policía a cargo de la investigación, un marginal (borracho) y un frigorífico como ente que rige la vida de los lugareños, constituyen los elementos literarios que conforman esta obra.</span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: large;">Nouvelle</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Las lagunas es un “librito” que se puede leer de un tirón, esto no le quita mérito en relación a otras voluminosas obras, de más de ochocientas páginas. Al respecto podemos citar las palabras de un literato: </span><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“Hoy los hombres ya no cuentan con el tiempo suficiente para penetrar en los antecedentes y secretos de la gente que aprecia. ¿No es natural entonces que los personajes de ficción también mantengan este tipo de vínculos sumarios, breves pero claros, a los que ya nos han acostumbrado las pantallas, y que busquen placer en relatos deslumbrantes?” Paul Morand - Prólogo de “La esfinge y otros relatos bizarros” de Edgar A. Poe. Género “Renaissance de la nouvelle” Década 1930</span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Eco de Esteban Echeverria</span><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">La historia se desarrolla en la pampa gringa, en la localidad ya mencionada. De los tres espejos geográficos, hay uno que tiene la particularidad de ser una laguna o un depósito sanguinolento producto de la faena en el frigorífico. Precisamente la narración comienza por la descripción de esta actividad del matadero y casi sobre el final, se repite esta cruel tarea, en la boca de un ex operario, hoy agente de policía: Mondaca. La voz del narrador nos cuenta: </span><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“...se corta longitudinalmente el esternón y la columna vertebral (de la vaca) utilizando una sierra eléctrica.”</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Es inevitable relacionar estas escenas, mucho más sanguinarias en el relato de Esteban Echeverria: <b>“El matadero”</b>, si bien la diferencia es abismal porque en el cuento de Echeverría, se desarrolla allá por el 1830 y pico, bajo el gobierno de <i>Juan Manuel de Rosas</i>, donde la única tecnología disponible, era el cuchillo del <i>gaucho mazorquero</i> mientras la higiene brillaba por su ausencia, el fin será siempre el mismo, la carnicería del pobre animal. Si se nos permite una digresión va a continuación un fragmento: </span><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“La perspectiva del matadero a la distancia era grotesca, llena de animación. Cuarenta y nueve reses estaban tendidas sobre sus cueros y cerca de doscientas personas hollaban aquel suelo de lodo regado con la sangre de sus arterias. En torno de cada res resaltaba un grupo de figuras humanas de tez y raza distintas.”</span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: large;">Una mujer detective</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">La investigación del hallazgo de la calavera, por parte de unos niños que pescaban en la laguna <i>“Cano”</i>, está a cargo de una mujer, <i>Dana Carrique</i>, una oficial de policía de la provincia de <i>Santa Fe</i>, que presta servicio en una ciudad cercana: <i>San Jorge</i>. Es una mujer reservada, intrépida, incorruptible, </span><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“-... vos y yo podríamos ir a revisar qué tal está esa habitación tuya en el hotel”</span><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> le propone el secretario del fiscal, durante una cena en un restaurante, </span><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“-No me interesa”</span><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> fue la respuesta cortante de <i>Carrique</i>. Dana tendrá que buscar la punta del ovillo, en un pueblo de diez cuadras por diez cuadras. No tendrá obstáculo en la investigación, a pesar de contar con pocos recursos. Todos los habitantes que son requeridos para aportar datos, lo harán sin resistencia. Hasta contará con un grupo de hombres que pasarán el “peine” a la laguna <i>“Cano”</i>, cedido por <i>Delfor</i>, dueño del establecimiento cárnico. A mitad del relato la oficial, se retira del pueblo, <i>“Me voy a ausentar un par de semanas”</i>. Al regreso, con mucha decisión resuelve el caso.</span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: large;">El hombre de ciencia</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: large;">Hay dos chicos, que se diferencian del resto de sus compañeros de aula, los dos no son oriundos del lugar. <i>Matías Migliorati</i> es la figura principal de esta dupla. Él, al igual que su amigo, <i>Leandro Rojas</i>, viven con sus respectivas familias. <i>Leo</i>, pertenece a una familia de laburante y Mati es hijo de un científico, el <i>Dr. Migliorati</i>, un hombre rudo, dueño de un cuerpo semejante a un oso, de pocas palabras, reconcentrado, que se especializa en genética. Si bien ya está jubilado, continúa sus investigaciones de modo propio, en el sótano de la vivienda. La mamá, Rebeca, es una mujer que cumple a la perfección el mandato de ama de casa. Matías comenzará a preguntarse sobre su origen, sobre su cuerpo, por el tratamiento diario que le concede su progenitor, mediante todo tipo de pruebas y análisis. </span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: large;">Don nadie</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">El <i>viejo Cano</i>, el perejil en el argot carcelario, es detenido por el solo hecho de vivir en una casa rodante a la vera de la laguna, que lleva su mismo nombre. El borrachín, es sometido a un apremio ilegal, por varias semanas, no hay nadie que lo defienda, está fuera del sistema y por lo tanto no tiene garantías legales. </span><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“-Denle de comer bien a Cano, pobre tipo. Por lo menos, si tiene que estar acá, (la desvencijada comisaría) que se alimente mejor que si estuviera afuera”</span><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> se compadece la oficial Dana. </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: large;">La clase dominante la encarna el Contador <i>Delfor</i>, productor agropecuario y dueño del frigorífico. Amigo (¿?) del <i>Dr. Migliorati</i> </span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: large;">Todo tiene un final</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: large;">La novela concluye, con un final cruel para <i>Matías</i>, toda la construcción social/ideal de familia se viene a pique y quizás también su vida. La investigadora policial desata el nudo por fuera, mientras que <i>Mati</i>, lo hará dentro de su propia familia.</span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: large;">Etíca</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Las lagunas, se pueden leer desde un punto de visto científico, si bien nos faltan algunos datos, en la superficie queda flotando el tema de la ética en el hacer científico. Hay algunos indicios de que la investigación del <i>Dr. Migliorati</i> está financiada por el dueño de los medios de producción, o sea el Contador <i>Delfor</i>. </span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Por motivos obvios, no vamos a revelar de qué tipo de investigación se trata. Pero podemos dar una ayudita, en julio del ‘96, el asunto revolucionó al mundo científico.</span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: large;">Perlitas</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Matías le propone a su mamá, alquilar el video </span><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“El día de la marmota”</span><span style="font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> Un lugar donde </span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">no pasan los días, todos sus habitantes están condenados a revivir eternamente el 2 de febrero. De cierta forma <i>Mati</i>, vive en un eterno presente, a pesar de que a su alrededor pasan cosas. </span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">"El Rey de la Montaña" </span><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i>Judith Rossell</i>, es el libro que le presta la directora de un colegio, a un niño entusiasta lector, este nene desaparece de un día para el otro. Justamente el libro trata la desaparición de una jovencita en un colegio. </span></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><span style="color: #050505; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;">La trama de </span><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline;">Las lagunas</span><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;">, se inspira en un sueño que tuvo Juanjo.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"><br /></span></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-size: large;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"><b><i>Córdoba 22-02-22</i></b></span></span></div></span></span></div>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.73031713617884 -99.3450261 -3.1098494638211456 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-72786740207298863472021-10-15T17:24:00.002-07:002021-10-15T17:24:42.280-07:00Gabriel García Márquez y la guerra de Las Malvinas<p style="text-align: center;"> <span style="font-family: Arial; font-weight: 700; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: large;"><i>Gabriel García Márquez y la guerra de Las Malvinas</i></span></span></p><span id="docs-internal-guid-c445d436-7fff-1039-80a4-4e1dd20568fc"><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.5954545454545455; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 10pt 0pt 0pt 0pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCij6NYbbRLJZ0lk04pOPk1KEHTb4JDkSX-7ktN_exrPoNIzoKC1KuIIKDdd5MysNF3Oj9ngHmh3Fta6kheOP3Kj3L3hMl1g-5rGx4IRAOfoi7VJ57aK80HCcPSW0pOOAQksZy4G1wvnZG/s2048/IMG_20211013_102323755.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1474" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCij6NYbbRLJZ0lk04pOPk1KEHTb4JDkSX-7ktN_exrPoNIzoKC1KuIIKDdd5MysNF3Oj9ngHmh3Fta6kheOP3Kj3L3hMl1g-5rGx4IRAOfoi7VJ57aK80HCcPSW0pOOAQksZy4G1wvnZG/w278-h386/IMG_20211013_102323755.jpg" width="278" /></a></div><br /><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: x-small;"><i>Biblioteca Veritas/Apócrifo</i></span></span><p></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.59545; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 10pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Notas de prensa II</span><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> (1961 - 1984)</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.59545; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 10pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">Gabriel García Márquez* - Clarín Ñ -</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.59545; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 10pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">Hace un tiempo atrás me regalaron este libro, que contiene una gran cantidad de notas periodísticas, escritas entre los años 1948 y 1984, contenidas en dos tomos. Compilación que presentó el diario “Clarín”, y editó Sudamericana..</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.59545; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 10pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-size: medium;">Entre este cúmulo de apuntes escrito por <b>Gabo</b>, me llamó la atención: <i>“Las Malvinas un año después” </i>publicado el 6 de abril de 1984.En donde se hace una revisión crítica de la llamada <b>“Guerra de las Malvinas”</b>. Describe el lado oscuro (si es que vale el término) de toda confrontación bélica.</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.59545; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 10pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Intentaré de manera sucinta citar textualmente, alguno de esos párrafos, que visibilizan la deshumanización creciente del hombre. <b>Gabo</b> comienza por describir a los soldados argentinos:</span><span style="background-color: transparent; font-family: Arial; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> “...</span><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">numerosos reclutas de 19 años, que fueron enviados contra su voluntad y sin entrenamiento a enfrentarse con los profesionales ingleses en las Malvinas, llevaban zapatos de tenis y muy escasa protección contra el frío, que en algunos momentos era de 30 grados bajo cero.”</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.59545; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 10pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Más adelante escribe:</span><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> “Con motivo de la visita del Papa a Argentina, los ingleses devolvieron 1.000 prisioneros. Cincuenta de ellos tuvieron que ser operados de las desgarraduras anales que les causaron las violaciones de los ingleses que los capturaron en la localidad de Darwin.”</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.59545; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 10pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">En cuanto a las características de los militares ingleses (además de lo enunciado en párrafo superior) agrega: </span><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“...</span><span style="color: #191919; font-family: Arial; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">el enemigo inglés disponía de toda clase de recursos modernos para la guerra en el círculo polar. (...) </span><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> los ingleses llevaban un fusil tan sofisticado que podía alcanzar un blanco móvil a 200 metros de distancia y disponía de una mira infrarroja de la más alta precisión.”</span><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> Relata el escritor colombiano: </span><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“...el salvajismo del batallón de <b>gurkhas</b>, los legendarios y feroces decapitadores nepaleses”</span><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> y cita a un testigo que describe el accionar de estos “guerreros”: </span><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">"La velocidad con que decapitaban a nuestros pobres chicos con sus cimitarras de asesinos era de uno cada siete segundos. Por una rara costumbre, la cabeza cortada la sostenían por los pelos y le cortaban las</span><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> </span><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">orejas"</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.59545; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 10pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Sobre el final, el afamado escritor hace una aclaración con respecto a su postura frente a la recuperación de las isla: </span><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“...como la inmensa mayoría de los latinoamericanos, expresé mi solidaridad con Argentina en sus propósitos de recuperación de las islas Malvinas”</span><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> y subraya</span><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> </span><span style="color: #191919; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“...</span><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">que esa solidaridad no podía entenderse como un olvido de la barbarie de sus gobernantes.”</span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.59545; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 10pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Esta nota se puede encontrar íntegramente, en la web, en el sitio de </span><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><a href="https://bit.ly/3lMAQGe" target="_blank">“El país”</a></span><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> de España. </span></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.59545; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 10pt 0pt 0pt; text-align: justify;"><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b>Hugo Alberto Cammarata</b></span></p><p dir="ltr" style="background-color: white; line-height: 1.5954545454545455; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; padding: 10pt 0pt 0pt 0pt;"><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">*1927 Colombia / 2014 México</span></p><div><span style="color: #191919; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><br /></span></div></span>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-88.370265188654614 155.18621317116396 25.530098588654628 76.436234628836061tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-47622096038403114142021-03-09T17:55:00.007-08:002022-03-22T18:06:35.728-07:00Covid-19: entre la fachada y el abismo<span style="font-family: verdana;"><br /><div class="separator" style="clear: both; font-size: large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBQxwYMj8Ma13ISZ1DEP1TuC04eY3dx-ObhuGi01XnqRqvHw0gin22kGANbt3W1bGfMzJB8n_r1svsPCjdiG3gPIDdgC5a0tDHjkMPVHtNu0aQyWvzDCPaksDHra0Vg5m5kRbjQ15t5x6k/s1118/veritas1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="332" data-original-width="1118" height="119" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBQxwYMj8Ma13ISZ1DEP1TuC04eY3dx-ObhuGi01XnqRqvHw0gin22kGANbt3W1bGfMzJB8n_r1svsPCjdiG3gPIDdgC5a0tDHjkMPVHtNu0aQyWvzDCPaksDHra0Vg5m5kRbjQ15t5x6k/w400-h119/veritas1.jpg" width="400" /></a></div><div style="font-size: large;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="font-size: large;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><span style="font-size: x-large;"><div style="text-align: center;"><b>Covid-19: entre la fachada y el abismo</b></div></span><div style="font-size: large; text-align: center;"><br /></div><div style="font-size: large; text-align: center;"><br /></div></span><span style="font-family: verdana;"><div style="text-align: justify;"><b>Hugo Alberto Cammarata</b></div><div style="font-size: large; text-align: justify;"><br /></div><div style="font-size: large; text-align: justify;">La Covid-19 discurre por la ciudad de Córdoba, de un modo zigzagueante. Entre las declaraciones públicas de los funcionarios y la realidad de las calles. En este contexto ocurren historias, es el caso de Ofelia, que demuestra que <i>“Del dicho al hecho, hay un gran trecho”</i>.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9tyC9BlDaApwCnErOcuyofq7niujHhsZPNQBNSHF89bmP8jJM6Bz624bnUUS0T-LMWu2JTpCiMF-4JxPvBd3yAn6CXGQldr1r4hyphenhyphenUiMxCkWsRqqzo8SDaFZ_Ah3nKFLRcJp-oXTs8g1AB/s1200/cuidado+corona.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9tyC9BlDaApwCnErOcuyofq7niujHhsZPNQBNSHF89bmP8jJM6Bz624bnUUS0T-LMWu2JTpCiMF-4JxPvBd3yAn6CXGQldr1r4hyphenhyphenUiMxCkWsRqqzo8SDaFZ_Ah3nKFLRcJp-oXTs8g1AB/s320/cuidado+corona.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;"><br />Entre la fachada y el abismo</span></td></tr></tbody></table><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ofelia, supera los ochenta años, es viuda, vive sola en un departamento en el centro de la “Docta”. Sin familiares directos cercanos, sólo algunas amigas comparten la soledad de todos los días. Ella comenzó con algunos síntomas pasajeros, como la tensión arterial, a la que le restó importancia. La atención con su médico de cabecera, se produciría recién a la semana siguiente. En el ínterin decidió atenderse con el dentista, ya que tenía algunas molestias.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><span style="font-size: large;"><div style="text-align: justify;">Una de esas amigas se llama Teresita, veinte años menor que Ofelia, quién se interesó por el bienestar de su amiga, y mediante audios de WhatsApp, se enteró que la salud de Ofelia, comenzaba a empeorar lentamente. Para animarla la invitó a almorzar. Preparó un pastel de papas. Ofelia probó apenas un par de bocados, no tenía fuerza ni para levantar el tenedor. Luego de ese encuentro, Teresita quedó muy preocupada. Revisó en los contactos de su mensajero, donde encontró a Juan Francisco, hijo de la enferma, residente en Europa. Desde ese lugar tan lejano, Juan intentó infructuosamente comunicarse con el servicio de emergencia. Rápidamente decidió que la socorriera un nieto que vive en la Ciudad autónoma de Buenos Aires, pero éste demoraría su llegada.</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><span style="font-size: large;"><div style="text-align: justify;">Ante la gravedad, Teresita se apersonó en el departamento de la infortunada. <i>“Estaba hecha un piltrafa”</i> recordaría su amiga. Sin más trámites, llamó al servicio de emergencia. El facultativo, que la revisó, observó que tenía un dedo morado. El mismo tenía una alianza de casamiento que Ofelia atesoraba con devoción. Así que le recetaron medicamentos para ese cuadro. Al día siguiente, la abuela seguía mal, le costaba respirar, tenía temperatura corporal fuera de lo común. Una vez más la amable amiga, la acompañó a una clínica cercana ubicada en un centro comercial. La médica, dictaminó que la anciana pasaba por un cuadro depresivo. Salieron del consultorio con gusto a fósforo. Teresa recordó que enfrente al centro comercial <b>“O!”</b>, existía una carpa sanitaria, ubicada en la plaza Agustín Tosco, donde realizaban hisopados para detectar la presencia del fatal virus. Luego de esperar a la intemperie, el test dio positivo. Ante esta nueva situación <i>“a la tere”</i> le hicieron la prueba, pero felizmente resultó negativo. <i>¿Y ahora qué hacemos?. </i>El personal sanitario, alegó que su tarea consistía en hacer las pruebas y extender un certificado con el resultado, más no podían hacer. A Teresita, no se le pasó por la cabeza, dejar a la malograda amiga, sentada en un banco de la plaza, todo lo contrario, regresaron como pudieron al consultorio de la médica. Esta revisó los análisis, garabateo en un recetario un par de medicamentos. <i>“Ofelia vive sola… ¿Podrían internarla?</i>, sugirió, la doctora detrás de la escafandra, les dijo, palabras más, palabras menos: <i>“Ese no es mi problema”</i>. Desvalidas salieron del lugar, donde el dinero prima sobre cualquier cosa.</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><span style="font-size: large;"><div style="text-align: justify;">Al otro día llegó el nieto que se alojó en el hotel cercano y asistió a la <i>“nona”</i> en la alimentación diaria, siempre con las precauciones del caso, no tocar nada, inclusive aguantar la respiración, hasta el límite.</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><span style="font-size: large;"><div style="text-align: justify;">A los pocos días llegó Juan Francisco, desde el viejo mundo. Con la misión de alojar a su madre en una residencia para adultos mayores, con la promesa de que en un par de meses saldría de ese lugar de cuidado, para regresar a su hogar.</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Gracias a Teresita, hoy Ofelia puede <i>“contar el cuento”</i>. Dos médicos, no tuvieron la sagacidad de buscar el origen de la enfermedad. Estamos en la peor pandemia, los ancianos están clasificados como grupo de alto riesgo. El médico de emergencia, dictaminó solo por una evidencia, luego se supo que Ofelia, en su confusión se había resbalado cuando bajaba las escaleras. La médica, tampoco recomendó la prueba de Covid-19, primó el diagnóstico de salud mental. Y cuando comprobó la existencia del virus, la dejó a la suerte de Dios. <i>“Ese, no era su problema”</i>. Y el sistema sanitario público, es burocrático, o sea, son compartimentos estancos. <i>La construcción de la atención en la pandemia, es una fachada, detrás de eso está el abismo.</i></span></div><div style="font-size: large; text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="font-size: large; text-align: right;"><i><b>Córdoba 09 de Marzo, 2021</b></i></div></span></span>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-36699381126850480622020-12-29T11:51:00.002-08:002020-12-29T11:51:39.792-08:00Las PASO son un trampa<span style="font-family: verdana;"><br /><div style="text-align: center;"><b style="font-size: xx-large;">Las PASO “son un trampa”</b></div><div><span style="font-family: verdana;"><br /></span></div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc3iCmV0YdFH-KonE8JQtvNSIfJ3OT1-txwtySRoESVUqP7qxKSNFJaRq4o-b3rv1TVyGucgelEgODEEySd4LSwrvxeMsragJ6R6JU2Qc7FVkVQyZA-M3Te5J9W68-wZ0lfrehXdaxq9bk/s1920/paso.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1920" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc3iCmV0YdFH-KonE8JQtvNSIfJ3OT1-txwtySRoESVUqP7qxKSNFJaRq4o-b3rv1TVyGucgelEgODEEySd4LSwrvxeMsragJ6R6JU2Qc7FVkVQyZA-M3Te5J9W68-wZ0lfrehXdaxq9bk/w400-h266/paso.jpg" width="400" /></a></div><br /><span style="font-family: verdana;"><br /></span></div>Escribe <b>Luciano Riccio</b></span><div><span style="font-family: verdana;">Colabora <b>Hugo Alberto Cammarata</b><br /><span style="font-size: medium;"><br /></span></span></div><div><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: medium;">A pocos días de finalizar un agitado 2020, con dos acontecimientos históricos para nuestro país. Por un lado, se dará inicio a la <i>campaña nacional de vacunación para frenar la propagación del COVID-19</i>. Por el otro, el 29 de diciembre se tratará en la <i>Cámara de Senadores el Proyecto de Ley por la Interrupción Voluntaria del Embarazo (IVE)</i>. Sin embargo, en el escenario político nacional del 2021, no habrá respiro y otro debate estará presente en torno a la realización o suspensión de las elecciones <b>PASO</b>. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">En los últimos días, desde el oficialismo hubo posturas ambiguas en cuanto a una eventual suspensión de las elecciones primarias legislativas. El secretario general del Partido Humanista cordobés, <b>Fernando Schüle</b>, sostuvo respecto a los comicios: <b><i>“son una trampa”</i></b>.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;"><b>Las PASO, que lo parió</b></span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Se denomina <b>PASO</b> a las <i>Primarias, Abiertas, Simultáneas y Obligatorias</i> que surgieron en el año 2009 durante el gobierno de <b>Cristina Fernández de Kirchner.</b> Las mismas fueron aprobadas a partir de la sanción de una ley en ambas cámaras durante el primer mandato de <b>CFK</b>. Una condición inexorable es que cada agrupación debe obtener por lo menos el 1,5% de los votos válidos totales, para pasar a las elecciones generales. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;"><b>“No sirven”</b></span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Uno de los primeros dirigentes en mostrarse a favor de la suspensión de las próximas <b>PASO</b> previstas para agosto del año próximo fue el diputado nacional por el <i>Frente de Todos</i>, <b>Pablo Yedlin</b>, quien presentó su proyecto para suspenderlas, por única vez, en el contexto actual de pandemia. Un argumento de este legislador, sostiene que <i>“No sirven”</i>. La iniciativa fue respaldada por legisladores y gobernadores oficialistas.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;"><b>En el reino de la ambigüedad</b></span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Desde los despachos oficialistas, el Jefe de Gabinete, <b>Santiago Cafiero</b> expresó que la interrupción de las primarias podría darse de contar con el consenso de las fuerzas políticas. Esto implicaría reunir una mayoría en cada una de las cámaras del Congreso y aclaró que no representaría la suspensión de las elecciones a celebrarse en octubre del 2021.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;"><b>Los agrietados de siempre</b></span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Desde <i>Juntos por el Cambio</i>, principal coalición opositora, se manifestaron en contra de omitir los comicios a través de un comunicado difundido por las redes sociales del partido. Si bien <i>JxC</i>, habían impulsado sacar esta herramienta electoral, cuando gobernaban el país, ahora toman otra posición.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;"><b>“Es una trampa”</b></span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Consultado sobre el tema, el ex candidato a gobernador por el <i>Partido Humanista</i>, en la provincia de Córdoba: <b>Fernando Schüle</b>. Declaró en forma personal, debido a que el tema no ha sido tratado institucionalmente.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">“Las PASO, son una trampa, una mentira” comentó enfáticamente. Prosiguió “Los partidos chicos no pueden participar por el tema de los avales” continúo “Y si los partidos chicos van solos, necesitan de un piso (1,5%) para poder pasar a las elecciones generales” y finalizó “¿Qué es eso…? es un zarandeo” </span><br /><br /><span style="font-size: medium;"><b>Recuerdo del futuro</b></span><br /><br /><span style="font-size: medium;">En un escenario donde es necesario lograr acuerdos políticos para garantizar la gobernabilidad, no resulta sencillo determinar con exactitud si se celebrarán o no las elecciones primarias. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Desde nuestra concepción, consideramos contradictorio que el gobierno actual pretenda llevar a cabo la suspensión de las primarias siendo que su aprobación fue lograda cuando corría el año 2009. En ese entonces, <b>Cristina Fernández de Kirchner</b> era Presidenta de los argentinos. En la actualidad, se desempeña como vicepresidenta en el binomio que integra junto al presidente <b>Alberto Fernández</b>. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Son dos los principales argumentos esgrimidos para llevar adelante la interrupción de la elección. Por un lado, el costo económico que acarrearía su realización en el contexto económico crítico que deja como secuela la pandemia y la herencia recesiva recibida de la administración anterior a cargo <b>Mauricio Macri</b>. Por el otro, se mencionó como obstáculo la realización del operativo de vacunación que abarcará a millones de personas. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Por su parte, desde la cartera sanitaria, el ministro <b>Ginés González García</b> en declaraciones realizadas a <i>La Nación</i> durante el mes de diciembre, estimó que la inmunidad de rebaño se lograría durante el mes de julio.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">De cumplirse las estimaciones de <b>Ginés</b>, no tendría caso suspender las <b>PASO</b> por las razones de vacunación expuestas anteriormente. Por otra parte, en otras latitudes del mundo, a pesar del contexto pandémico, pudieron celebrarse las elecciones generales. Es el caso de <b>Bolivia</b> donde triunfó<b> Arce</b> del <i>Movimiento al Socialismo</i> (MAS) y en <b>Estados Unidos </b>donde se impuso el candidato demócrata <b>Joe Biden</b>. De todos modos, no es posible equiparar las <b>PASO</b> con una elección general.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Sea cual sea la decisión de suspenderlas o realizarlas, queda claro que <i>Juntos por el Cambio</i> seguirá teniendo un lugar preponderante como oposición en el arco político nacional. A partir del año próximo, Cambiemos comenzará a delinear su estrategia política para competir en las elecciones generales. Estimamos que el eje de la campaña estará ligado a las consignas que expresaron en las marchas opositoras al gobierno nacional en defensa de la propiedad privada, la República, la Libertad y las Instituciones.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Creemos también que los lineamientos de la campaña comenzaría a gestarse en base a dichas premisas desde <b>Entre Ríos</b>, territorio que compone parte de la Pampa Húmeda nacional, que fue el escenario donde tuvo lugar el conflicto por la posesión de las tierras del clan familiar <b>Etchevehere</b> y donde <b>Rogelio Frigerio</b> se postularía como Gobernador de la provincia de mesopotámica.</span></span></div><div><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div><div style="text-align: right;"><b style="font-family: verdana; font-size: large;">Córdoba, 29 de Diciembre, 2020</b></div><span id="docs-internal-guid-c98a8cd5-7fff-9329-0ff7-cf96e23b1694"><div><span style="font-family: Arial; font-size: 11pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><br /></span></div></span></div>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-81000225745147323942020-11-22T18:47:00.003-08:002020-11-23T17:12:48.231-08:00Los sectores más bajos socioeconómicos (son) los que eligen estudiar la carrera docente<h1 style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="font-family: verdana;"><span style="white-space: pre-wrap;"><b>“Los sectores más bajos socioeconómicos (son) los que eligen </b></span></span><span style="font-family: verdana;"><span style="white-space: pre-wrap;"><b>estudiar la carrera docente”</b></span></span></span></h1><p><span style="white-space: pre-wrap;"></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPjSQG7glQnI9HW15rGB1xdmDPFIw9c6ZSRfbBEyYmvq0f-peENiUC2gfmr_irqsCb7sLDmYFa-gAPPRVO68RGz1o6_ljyOVJPIekun_EM3hGVX21ZoKQrlwwaEtujNOUe9Z64yq63KoAU/s2048/sole.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1174" data-original-width="2048" height="229" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPjSQG7glQnI9HW15rGB1xdmDPFIw9c6ZSRfbBEyYmvq0f-peENiUC2gfmr_irqsCb7sLDmYFa-gAPPRVO68RGz1o6_ljyOVJPIekun_EM3hGVX21ZoKQrlwwaEtujNOUe9Z64yq63KoAU/w400-h229/sole.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-small;">La Sole</span><br /></td></tr></tbody></table><br /><p><span style="white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Escribe: <b>Hugo Alberto Cammarata</b></span></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">La ministra de educación e innovación de la <i>Ciudad Autónoma de Buenos Aires</i> (CABA), <b>Soledad Acuña</b>, tuvo expresiones desafortunadas hacia los docentes. A los que descalificó por ser pobres culturalmente, los degradó porque considera que son gente grande y que la vocación se reduce a tener un trabajo. Y sobre todas las cosas los trató de militantes de izquierda.</span></span></p><span id="docs-internal-guid-375cf858-7fff-69fc-c26a-d6332a7c9017"><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Un café con Iglesias</b></span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">De los creadores, <i>“Caer en la escuela pública”</i> (Macri);<i> “Sabemos que nadie que nace en la pobreza en la Argentina hoy llega a la universidad?”</i> (María Eugenia Vidal) y el reciente estreno, protagonizado por <b>Soledad Acuña</b>: <i>"El nivel socioeconómico, o en términos de capital cultural, al momento de aportar para el aula, la verdad es que son de los sectores más bajos socioeconómicos los que eligen estudiar la carrera docente"</i>.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">El Diputado Nacional <b>Fernando Adolfo Iglesias</b>, organizó una conferencia de <i>Zoom</i>, entre la funcionaria pública y un puñado de asistentes, moderado por el anfitrión.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Si bien la charla duró más de una hora y media, Soledad respondió a todas las preguntas de los adherentes de <i>“Juntos por el Cambio”</i>. Como era de esperar no hubo <i>“fuego amigo”</i>, sino todo lo contrario, actuaron embobados ante su <i>“majestad”</i>.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Soledad</b>, de trato amable, se presentó como una provinciana (<i>Bariloche, Río Negro</i>) dispuesta a conquistar <i>Buenos Aires</i>, donde <i>“atiende Dios”</i>. Nació en 1975, cuando los militares conspiraban en contra del gobierno democrático de <b>Isabel Perón</b>.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">La ministra respondió todas las preguntas, de igual a igual, de forma coloquial. Vestida de blanco, al tono con la estancia, donde se apreciaba un estante en lo alto a la izquierda, con un puñado de libros, que contrastaba con la escenografía del diputado-moderador, con una mediana biblioteca al fondo del living. El plano levemente en contrapicado dominaba la escena. Cada tanto se arreglaba el pelo largo que caía más allá de los hombros.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Los participantes, se presentaron con sus insignias: psicóloga, médica, profesor, consultor informático internacional (!) que de paso y cañazo, pasó su “chivo” (publicidad gratis) </span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Entre una media docena de preguntas, rescatamos dos de ellas representativas que rondaron sobre la misma preocupación, el control ideológico.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Siga participando</b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b><br /></b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="white-space: pre-wrap;">Una de las preguntas fue formulada una mujer de mediana edad, que consultó a la entrevistada sobre su situación personal. </span></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">-<i>“Para los que no tenemos preparación. Yo quiero hacer la carrera de enfermería”</i> y seguidamente agregó <i>“obviamente en un lugar Estatal, porque no puedo pagar la carrera”</i> y comentó que hay un solo lugar en <b>CABA</b>, que el ingreso se hace por sorteo. <i>“¿Hay alguna posibilidad que se pudiera modificar eso (...) que sea más abarcativo para lo que queremos estudiar y no tenemos formación?</i> </span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">A lo que la funcionaria, respondió </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><i>“Viene por sorteo porque tenemos una limitante de vacantes”</i> si bien es una carrera muy demandada, <i>“hay mucha más gente que quiere estudiar la carrera”, “Pero por ahora no podemos ampliar las vacantes, entonces el sistema más justo es del sorteo”</i> finalizó</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Adoctrinamiento</b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b><br /></b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Otra señora, madre y médica preguntó </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><i>“Tengo hijos que asistían a la escuela primaria”</i>, manifestó que sus hijos llegaban llorando, porque las maestras les decían que iban a cerrar las escuela. <i>“Como se hace para controlar todo esto, todo este adoctrinamiento que surge desde las escuelas. Realmente para mi es tremendo, porque un chico de cuarto grado, llegue llorando, desesperado. Porque me dijeron que, en ese momento era Macri… me van a cerrar la escuela. Cómo se controlan esas cosas, cómo se controla el adoctrinamiento, como se puede hacer para controlarlo, de alguna manera con los chicos es terrible”</i></span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">La ministra se arregló el cabello por enésima vez y se llevó la mano derecha a la frente, tapándose por unos segundos el ojo, como signo de preocupación-. <i>“La raíz de la deside….</i> -(no supo completar la palabra: “desideologización”)- <i>… ideologizados, de la militancia política en las aulas, la raíz está en la formación docente. Cómo enseñamos qué es un docente (...) un docente que aprende bien, sabe que lo que tiene que hacer (SIC), es enseñar a pensar, no decirle a los chicos que pensar”</i> luego de otras consideraciones sobre la coyuntura, dijo que la única forma que el ministerio pueda intervenir es que los padres denuncien a los docentes y confesó <i>“Soy mamá de un niño de primaria, cuyos docentes le bajan línea política, todo el tiempo, es difícil intervenir, porque sos mamá, porque no queres perjudicar a tu hijo, entonces en general, nos cuesta que nos hagan la denuncia formales, para que nosotros podamos tomar intervención en el aula, porque el problema está en el aula (...) los más grave es lo que pasa en el aula (...) eligen militar en vez de hacer docencia”</i></span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>¡Genia!</b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b><br /></b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Al finalizar la charla, el moderador habilitó los micrófonos para aplaudir a Soledad Acuña, que sacrificó la tarde del sábado para atender a sus seguidores ideológicos, quienes aullaron eufóricos. <i>Genia</i>, se escuchó decir al informático.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Del timbreo al Zoom</b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b><br /></b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="white-space: pre-wrap;">No es novedoso, que en JxC, no se amilanan ante la adversidad, como el fracaso del gobierno de Macri. Recuerren a cualquier medio, para seguir adelante, en el pasado utilizaron el sistema analógico, es decir caminar, tocar timbre y de pronto esa figura del tele-político se hacia corpórea ante los vecinos en conjunción con lo digital: redes sociales. Y ahora repiten el mismo sistema: se manifiestan por las calles (totalmente desaconsejado por la pandemia) y por el <i>Zoom</i> acercan a las figuras públicas al living del hogar.</span></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="white-space: pre-wrap;">La figura, en este caso, es Soledad, mediada por el confrontativo </span><b style="white-space: pre-wrap;">Iglesias</b><span style="white-space: pre-wrap;">. La experta hace gala de su simpatía (¿fingida?) de lenguaje coloquial, de ser mamá y de ser el personaje de una vieja telenovela, “Estrellita, esa pobre campesina”. </span></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Si bien el discurso está dirigido a su <i>tribu</i>, con sesgo ideológico que ella misma condena en los docentes. </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Utilizó el término <b>“sindicato”</b> en lugar de gremio, la primera palabra tiene una cualidad metalingüística: <i>“Sindicato del crimen”</i>, muy cercano a mafioso. Tal es así que se niega a sentarse junto a <b>Roberto Raúl Baradel</b>, (</span></span><span style="background-color: white; color: #4d5156;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Secretario General del Sindicato Unificado de Trabajadores de la Educación de Buenos Aires),</span><span face="arial, sans-serif"><span style="font-size: 14px;"> </span></span></span><span style="font-family: verdana; font-size: medium; white-space: pre-wrap;">en cuestiones de política educativa. </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Esta vez, no utilizó la letra <b>“K”</b> de <i>“kirchnerismo”</i>, a no ser que lo emparentara con la izquierda, de cualquier manera cumple la función de profundizar la brecha. La tribu goza de “alegría” </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Soledad Acuña</b>, seguramente aspira a competir por un cargo ejecutivo, por la vía electoral. De ahí su alta exposición mediática, atacando a los <i>“sindicatos”</i>, a los maestros y a los aspirantes a la docencia. Que solo endulzará los oídos de sus partidarios. Y pondrá en alerta a sus pares políticos, que luchan por obtener el cetro.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: right;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Córdoba, 22 de Noviembre, 2020</b></span></span></p><div><span style="font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><br /></span></div></span>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.73031713617884 -99.3450261 -3.1098494638211456 -29.0325261tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-41008429107661036172020-10-31T19:41:00.001-07:002020-10-31T19:43:00.833-07:00Las diputadas que anhelan a los Falcon verdes<p style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;"><b><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Las diputadas que anhelan</span><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> a los Falcon verdes</span></b></span></p><span id="docs-internal-guid-fd4bb5d6-7fff-3e3b-a36d-1e83299607b2"><span style="font-family: verdana;"><div style="text-align: center;"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ_Wi2wF1C_jHIm1gGovVkapJr1gjYPvDArAZzSj69L1c3fZBSP_gz0hDKtlr3JghDIIQmOo6Ai6F9FbrcfloCOGEQy39anDFSkfcS6GBWuNGg_H4JC4XPZ0yJOWNR7KLjGRsAdgqLGTrj/s1443/falcon1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="1443" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ_Wi2wF1C_jHIm1gGovVkapJr1gjYPvDArAZzSj69L1c3fZBSP_gz0hDKtlr3JghDIIQmOo6Ai6F9FbrcfloCOGEQy39anDFSkfcS6GBWuNGg_H4JC4XPZ0yJOWNR7KLjGRsAdgqLGTrj/w433-h150/falcon1.jpg" width="433" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;"><span style="background-color: white; color: #222222; text-align: left; white-space: pre-wrap;">Gustavo Torres - </span>Wenceslao Vera - José Oscar Akselrad </span></td></tr></tbody></table><br /><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana;"><b>Escribe: <i>Hugo Alberto Cammarata</i></b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Octubre estuvo signado por expresiones que remiten a la dictadura cívico/militar (1976/1983) reivindicando el terrorismo de Estado. </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Una de ella fue formulada por, <b>Patricia De Ferrari</b>, diputada provincial de Córdoba, perteneciente a <i>“Juntos por el cambio”</i>, que escribió:</span><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i> </i><b style="font-style: italic;">"Falta mucho para que aparezcan los falcon verdes (sic) para impartir la justicia a la medida ideológica de Grabois y compañía?"</b><i> </i>(<b><a href="https://bit.ly/31YI6o0" target="_blank">1</a></b>)</span><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">, en un tweet, que fue borrado por la propia autora. Esta reacción se dio en el contexto del conflicto suscitado por la repartija de la herencia de la </span><span style="font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“familia Etchevehere</span><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">”. <b>Grabois</b> cabeza visible del </span><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: 700; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Proyecto Artigas</span><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> sostenía, al momento del fallido twitter de la diputada/politóloga, </span><span style="font-style: italic; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“Hemos acordado con Dolores Etchevehere la cesión del 40% de la tierra que le corresponde como legítima heredera de su padre para construir un modelo agrario sostenible, libre de agrotóxicos y explotación, distinto al que su familia representa.” </span><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">(<b><a href="https://bit.ly/3oJIuAy" target="_blank">2</a></b>) </span><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Otra frase con el mismo sentido, esta vez le correspondió a <b>Hebe Casado</b>, diputada provincial de Mendoza, quien escribió <b><i>“</i></b></span><a href="https://twitter.com/hashtag/Son30Mil?src=hashtag_click" style="text-decoration-line: none;"><span style="color: #1b95e0; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b><i>#Son30Mil</i></b></span></a><span style="color: #14171a; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b><i> no como los otros 30Mil.”</i></b> Negando la cifra de las desapariciones forzadas, perpetradas por los militares en la mencionada dictadura.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"><span style="color: #14171a; white-space: pre-wrap;">A las dos frases, de estas diputadas, que anhelan el regreso de la mano dura, les recordaremos cómo eran esos años, que cínicamente olvidan. </span></div></span><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Poner blanco sobre negro.</b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="color: #14171a; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">En estos días se está llevando a cabo en los Tribunales Federales de Córdoba un Juicio de Lesa humanidad</span><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> denominado, casos <b>Diedrichs y Herrera</b>. Son 46 las víctimas. </span></span><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">(</span><b style="color: #222222; font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;"><a href="https://bit.ly/2HHcsEX" target="_blank">3</a></b><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">)</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Estos hechos sucedieron entre marzo y septiembre de 1976. A continuación algunos testimonios de aquella época aciaga. La fuente consultada es el portal <b>Será Justicia</b>. </span></span><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: verdana; font-size: large; white-space: pre-wrap;">(<b><a href=" https://bit.ly/3oL2YsD" target="_blank">4</a></b>)</span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Agronomía</b> </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b>José Oscar Akselrad</b> </span><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">fue secuestrado la noche del 26 de marzo de 1976 de su casa en barrio Alberdi, en presencia de su papá, su mamá, su abuela y sus dos hermanos. (<b><a href="https://bit.ly/34L3TS5" target="_blank">5</a></b>) </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">El testimonio de <b>Hugo Daniel Akselrad</b>: <i>“Golpean la puerta y cuando mi padre la abre, nos golpean y mientras tanto nos preguntan quién era José, un estudiante de Agronomía”</i> contó que <i>“Entonces bajo y logro ver cómo se llevan a mi hermano en tres autos, un Peugeot, un Torino y un Fiat. Todos sin patente. En ese momento los autos que participaban en estos operativos llevaban en una de sus ventanillas un papel identificativo. Fue la última vez que lo vimos a mi hermano con vida”</i></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">>><i>Mi hermano nunca ejerció la violencia pero sí luchó con su pluma y la palabra. Tenía sus convicciones muy altas. Queremos justicia y tratar de encontrar sus restos”</i><< sostuvo <b>Hugo</b>, ante el tribunal.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Sindicalista</b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Wenceslao Vera</b> fue secuestrado el 28 de marzo de 1976 por personal del Comando Radioeléctrico de la Policía de Córdoba y del Ejército. </span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">>><i>A mi hermano lo suben a un Falcon, él no opuso ni resistencia. Fue la última vez que lo vimos. Por relatos de otras personas sé que estuvo en La Perla, que le dispararon en la cabeza y que su cuerpo fue arrojado en unos campos camino a Alta Gracia”</i>.<< Este es el testimonio de José Vera, hermano de la víctima, que añade cómo encontraron el cuerpo de Wenceslao >></span><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i>“El cuerpo termina en Córdoba, le faltaban las manos</i><<.</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><b>Estudiante secundario</b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b>Gustavo Torres</b> -Estudiante del colegio superior Manuel Belgrano- fue secuestrado la madrugada del 11 de mayo de 1976 desde su casa. En presencia de sus padres, hermanos y abuelos, en barrio Alta Córdoba. Permaneció cautivo en el Centro Clandestino de Detención Tortura y Exterminio La Perla. (<b><a href="https://bit.ly/34L3TS5" target="_blank">6</a></b></span><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">)</span></span></p><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span style="color: #222222;"><span style="white-space: pre-wrap;">Gustavito se sobresaltó, la puerta tronaba, la madrugada estallaba en malos presagios. Una andanada de ráfagas de imágenes vinieron a su mente, desde un Torino acechaban hombres desconocidos, de civil que portaban armas largas, de mirada amenazante. se hacía realidad. Revivió la efervescencia que junto a sus compañeros de militancia, intentaban cambiar el mundo <i>“¡ya!”</i>. Un golpe lo espabiló, hombres desencajados, lo golpearon <i>“de una”</i>, mientras revoleaban todo a su paso. Coma aves de rapiña, ávidos de dinero se cobraron por adelantado el secuestro con todo lo que encontraban, algo más tangible que esa vida que apresaban. Alta Córdoba sudaba terror, los autos apostados en la calle, susurraban prestos a salir rugientes, a cumplir la rutina de siempre. Gustavo acurrucado entre los represores, pudo imaginar a su mamá, con los brazos abiertos para asirlo en su cálido vientre.</span></span></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Su papá Carlos, cuenta que Adelina (la mamá) “siempre miraba hacia la puerta porque decía que esperaba que algún día Gustavito volviera”. (<b><a href="https://bit.ly/3kR1PxG" target="_blank">7</a></b>)</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: right;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana;"><b>Córdoba, 31 de Octubre, 2020</b></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Verdana; font-size: 12pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> </span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><br /></p><div><br /></div></span>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.730319184802411 -99.345028782209013 -3.1098474151975708 -29.032523417790983tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-41417797650942037262020-10-20T14:57:00.007-07:002020-10-22T08:14:17.055-07:00Soy un Pelotudo y un Gil<div style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: x-large;"><b>“Soy un Pelotudo y un Gil”</b></span></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSPd1AV-hrlF37A1KFrxnG0hMg4YvAgJ8BMf1gjESHkYzVX4niMoL2UqdKM1y5cbFfmz288wsK7VxjcPJJxhJIvei_pwLKJEP0hBJyrWX3OpOR8-WVbXKdXBVR6C50Gvz2t1JJWXo6YR78/s652/faraona.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="651" data-original-width="652" height="383" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSPd1AV-hrlF37A1KFrxnG0hMg4YvAgJ8BMf1gjESHkYzVX4niMoL2UqdKM1y5cbFfmz288wsK7VxjcPJJxhJIvei_pwLKJEP0hBJyrWX3OpOR8-WVbXKdXBVR6C50Gvz2t1JJWXo6YR78/w383-h383/faraona.jpg" width="383" /></a></div><br /><span style="font-family: verdana;"><br /></span><p></p><p><span style="font-family: verdana;">Escribe </span><b style="font-family: verdana;">Sil Romero</b></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Así se definía <b>Martin Cirio</b> (36) a si mismo, en las declaraciones del ultimo video que fue subido ayer </span><span style="font-family: verdana;">(19 de Octubre)</span><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"> a su cuenta de <b>YouTube</b>. Allí podemos ver a un...<b></b></span></p><blockquote><span style="font-size: large;"><span style="font-family: verdana;"><b>...Martin Cirio</b> angustiado y serio luego de un fin de semana en donde se dieron a conocer <i>tweets</i>, que allá por el 2014 referían a</span><span style="font-family: verdana;"> </span><span style="font-family: verdana;"><b><i>chistes de corte pedófilo</i></b></span></span><span style="font-family: verdana; font-size: large;">. </span></blockquote><span style="font-family: verdana; font-size: large;"></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Todo empezó cuando <b>“La Faraona”</b> (personaje del propio <i>influencer</i>) tira una crítica hacia el cantante <b>“Dipy”</b> en relación a la canción <i>”15 años”</i> en donde trata al son de una cumbia el abuso a una adolescente, pero lejos de ser aplaudido, tanto el <b>Dipy</b> como sus seguidores cuales investigadores furtivos sacaron a la luz tweets del propio <b>Martin Cirio</b> que acabarían con la presentación de su primer single y seguido de ello el comienzo del fin de su carrera... ¿o no? (Como solía decir en sus videos).</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Lo cierto hoy es que a pesar de sus disculpas y de sus explicaciones sobre por que hacia esos chiste, los usuarios de la red social del pajarito mantuvieron en tendencia <b>#DesaparecéMartinCirio</b>. y por supuesto no se quedaron atrás los insultos y la lluvia de mensajes acusadores tales como <i>“Violín” “Martin Cirio Pedófilo”</i> y muchos etcéteras. Pero como en <b>Argentina</b> todos somos jueces , todos somos abogados, nos encanta juzgar sin tener pruebas.</span></p><p><b><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">“Empecé a cambiar hace bastante poco”</span></b></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Frente a un auge bastante importante en lo que refiere a <i>“Influencers”</i> de diferentes plataformas, como <b>YouTube</b>, <b>Instagram</b>, <b>Facebook</b>, <b>Tik Tok</b>, entre otras. Nos interesa cuestionar cual es la escala de valores que se necesita tener para <i>influenciar</i> a las personas, mas específicamente niños y adolescentes que hoy por hoy son los que mas consumen estas plataformas.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="text-align: left;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><i>¿Cuál</i></span></span><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><i> es la ética de las redes sociales?</i> <i>¿Existe algún limite para el contenido que se publica?</i> <b>Martin Cirio</b>, en su personaje de <b>La Faraona</b>, fue uno de los primeros usuarios de las redes sociales, mas específicamente en <b>Twitter</b> donde tuvo sus primeros seguidores gracias a sus chistes de muy muy muy mal gusto. Pero en palabras del propio <i>influencer</i>: “<i>En aquel momento vendía”</i>. Como también vendía la cumbia villera defenestrando mujeres, hablando de niñas violadas y revindicando hombres bien machotes. </span></p><p><b><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">"He hecho chistes de mierda"</span></b></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Lo cierto es que la sociedad argentina se encuentra en un proceso de profunda de-construcción. Las mujeres ya no aceptan los piropos, los hombres ya no son aplaudidos cuando manosean a una menor, los casos de violencia de genero ya no son vistos como crímenes pasionales y los abusos ya nos tapados como antes. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Si, la sociedad está cambiando y la vara con la que se miden las cosas cada vez se vuelve mas corta. Lo que de por si se modifica a pasos muy lentos es un sistema judicial que hoy denuncia a un <i>influencer</i> por apología a la pedofilia con <i>tweets</i> de hace seis años y no investiga en absoluto la red de <i>pedofilia</i> del <b>Club Independiente</b>, un sistema que cajonea abusos intrafamiliares y una justicia que no modifica las penas para casos de violencia en niños, ni adolescentes. </span></p><p><b><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">"No soy Juan Darthes"</span></b></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Así cierra un video que no sabemos si tendrá continuidad, lo que si sabemos es que en una <b>Argentina</b> contradictoria juzgamos sin saber y nos encanta <i>el puterío</i> como vieja de esquina observando todo, pero interviniendo nada. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Lo que sucedió con <b>Martin Cirio</b> sirve como experiencia tanto para los creadores de contenido dentro del mundo digital como también para los que consumen en las diferentes plataformas. Es cierto que lo mas bizarro siempre vende, sucede en la caja boba desde hace años, pero en el mundo digital lo bizarro fluye más. <i>¿Qué tan mal estamos para seguir consumiendo basura?</i></span></p><p style="text-align: right;"><span style="font-family: verdana;"><b><i>20 de Octubre, 2020, Córdoba, Argentina.</i></b></span></p><p style="text-align: right;"><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>Silvia Romerohttp://www.blogger.com/profile/11057373714035662378noreply@blogger.com0Córdoba, Argentina-31.420083299999991 -64.1887761-59.730319184802411 -99.345028782209013 -3.1098474151975708 -29.032523417790983tag:blogger.com,1999:blog-7323351252921995672.post-4342588227379030122020-10-18T18:12:00.000-07:002020-10-18T18:12:07.583-07:00 Más de 200.000 visitas<p style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: large;"><b> ¡Más de 200.000 visitas!</b></span></p><div class="kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none; margin: 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none;"><div dir="auto" style="animation-name: none; transition-property: none;"><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #050505; text-align: center; white-space: pre-wrap;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvLp2cyLFNnHTuYfu2Zdkq4YbvespMtbTdcoIH51ZCKZiAGxX9lccu3tnKVPa1xfnKzmEW3IosRQcH8FEGJQTDQyoTSBEMHpl1z-nvAV-OXlYo3uVDDtF97x59G8Ja2YPFWNyawzXHXda7/s1425/apocrif+200.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="489" data-original-width="1425" height="184" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvLp2cyLFNnHTuYfu2Zdkq4YbvespMtbTdcoIH51ZCKZiAGxX9lccu3tnKVPa1xfnKzmEW3IosRQcH8FEGJQTDQyoTSBEMHpl1z-nvAV-OXlYo3uVDDtF97x59G8Ja2YPFWNyawzXHXda7/w536-h184/apocrif+200.jpg" width="536" /></a></div><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><div dir="auto" style="animation-name: none; transition-property: none;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><i>>>Como periodista ¿me interesa lo masivo? Tal vez no. Pero tampoco me interesa mirarme el ombligo y hablarle a 20 pelagatos. ¿Cuál es el punto intermedio? ¿Se puede pensar el periodismo por fuera de las lógicas mercantiles, de la tiranía de la rentabilidad y las métricas? No lo sé.<< *</i></span></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none; background-color: white; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none;"><div dir="auto" style="animation-name: none; color: #050505; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; color: #050505; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Los 200.000 clic, obtenidos a lo largo de 5 años (!) es apenas el comienzo de un suspiro en el mundo del "clickbait". Las 132 notas escritas en el mismo periodo, suenan como una cosquilla en el "mundo de lo masivo". </span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; color: #050505; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">¿Será por que no nos motiva la fama? ¿No nos motiva el dinero? o lo nuestro es un ¿pecado de juventud? Quizás sea esto último, porque ya vendrán tiempos de estrictos editores, de traiciones de ideales, que se traducirán en ansiedad, de noches insomnes, de que la plata no alcance para alimentar a la prole. Será es esos momentos que una lucecita tenue aparecerá en nuestra memoria <i>"¿Te acordás cuando escribía para "El Apócrifo"?</i></span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; color: #050505; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; color: #050505; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><i>Atento a la cifras que da <b>Blogger</b>, pondremos a consideración las entradas más visitadas, a lo largo de un año.</i></span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; color: #050505; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div dir="auto" style="animation-name: none; transition-property: none;"><span style="font-family: verdana;"><p dir="ltr" style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; white-space: normal;"><span style="color: #363636; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><font face="verdana"><b style="font-size: x-large; text-align: center;">Maurizio, devolvé la camioneta</b></font></span></p><p dir="ltr" style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; white-space: normal;"><span style="color: #363636; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><font face="verdana">Escribe: <b>Hugo Alberto Cammarata</b></font></span></p><p dir="ltr" style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; white-space: normal;"><span style="color: #363636; font-size: 13.5pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><font face="verdana"><br /></font></span></p><p dir="ltr" style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; white-space: normal;"><font face="verdana"><span style="color: #363636; font-size: 13.5pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">El ex presidente argentino, <b>Maurizio Macri</b>, se adueñó de una camioneta </span><span style="color: #363636; font-size: 13pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b><i>Toyota SW4</i>,</b> cedida en 1917 por el Ministerio de Seguridad, que encabezaba <i>Patricia Bullrich</i>, posteriormente se adquirieron tres</span><span style="color: #363636; font-size: 13.5pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> <i>Mercedes Benz, Vito Tourer</i>, blindado, que la anterior administración compró, en Junio de 2018. Valuado en $ 1.900.000 al cambio de la época de la adquisición el valor de él dólares era de $38,39, nos da U$S 49.492 y chirolas. (<a href="https://bit.ly/2ZtQhIc" target="_blank">1</a>) Esta inversión “envidiosa” viene en espejo (devaluado) a la <i>“Bestia 2.0”</i> de <b>Donald Trump</b>, presidente Norteamericano. (<a href="https://bit.ly/2CEfwOY" target="_blank">2</a>) ... </span></font></p><p dir="ltr" style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; white-space: normal;"><font face="verdana"><span style="color: #363636; font-size: 13.5pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><br /></span></font></p><p dir="ltr" style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; white-space: normal;"><font face="verdana"><span style="color: #363636; font-size: 13.5pt; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Continúa >>> <a href="https://bit.ly/3eIr9lC">https://bit.ly/3eIr9lC</a></span></font></p><p dir="ltr" style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; white-space: normal;"><font face="verdana"><br /></font></p><div class="MsoNormal" style="color: black; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify; white-space: normal;"><span style="line-height: 1.5;"><span style="background-color: #f8f9fa; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "verdana"; font-size: x-small; line-height: 1.5;"><b style="line-height: 1.5;"><span style="font-family: "verdana"; font-size: x-small; line-height: 1.5;"><br /></span></b></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: black; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify; white-space: normal;"><span style="line-height: 1.5;"><span style="background-color: #f8f9fa; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "verdana"; font-size: x-small; line-height: 1.5;"><b style="line-height: 1.5;"><span style="font-family: "verdana"; font-size: x-small; line-height: 1.5;"><b style="font-family: calibri, sans-serif; font-size: 14.6667px; text-align: center; white-space: normal;"><span id="docs-internal-guid-9cdf9a0b-7fff-9427-be98-5e701becc9d6" style="font-size: large; line-height: 1.5;"><span style="font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "verdana"; line-height: 1.5;"><span style="font-size: medium;">El futuro llegó hace rato, entrevista a Javier Pallero</span></span></span></span></b></span></b></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: black; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify; white-space: normal;"><span id="docs-internal-guid-9cdf9a0b-7fff-9427-be98-5e701becc9d6" style="line-height: 1.5;"><span style="background-color: #f8f9fa; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "verdana"; font-size: x-small; line-height: 1.5;"><span style="line-height: 1.5;"><span style="font-family: "verdana"; font-size: x-small; line-height: 1.5;">Escribe:<i style="font-weight: bold; line-height: 1.5;"> Jesica Rita</i></span></span></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: 11pt; line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify; white-space: normal;"><span face=""verdana" , sans-serif" style="line-height: 1.5;"><span style="font-size: medium; line-height: 1.5;"><b style="line-height: 1.5;"><span face=""arial" , sans-serif" style="color: black; line-height: 1.5;"><span style="font-family: "verdana"; line-height: 1.5;"><br /></span></span></b></span></span></div><p dir="ltr" style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: medium; line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; white-space: normal;"><font face="verdana"></font></p><div class="MsoNormal" style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: 11pt; line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify; white-space: normal;"><span face=""verdana" , sans-serif" style="line-height: 1.5;"><span style="font-size: medium; line-height: 1.5;"><span style="line-height: 1.5;"><span face=""arial" , sans-serif" style="color: black; line-height: 1.5;"><span style="font-family: "verdana"; line-height: 1.5;">Javier Pallero, activista y especialista en Derechos Humanos y política en Internet, pone su lupa sobre el caldo digital de la pandemia: monopolios de servicios en línea que extienden sus tentáculos, Gifs que se convierten en el ojo de una cerradura y un cíclope estatal con la vista puesta sobre las redes sociales. ...</span></span></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: 11pt; line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify; white-space: normal;"><span face=""verdana" , sans-serif" style="line-height: 1.5;"><span style="font-size: medium; line-height: 1.5;"><span style="line-height: 1.5;"><span face=""arial" , sans-serif" style="color: black; line-height: 1.5;"><span style="font-family: "verdana"; line-height: 1.5;"><br /></span></span></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span face=""verdana" , sans-serif" style="color: black; font-family: "Times New Roman"; font-size: 11pt; line-height: 1.5; white-space: normal;"><span style="font-size: medium; line-height: 1.5;"><span style="line-height: 1.5;"><span face=""arial" , sans-serif" style="color: black; line-height: 1.5;"><span style="font-family: "verdana"; line-height: 1.5;"><span style="color: #363636; font-size: 18px; white-space: pre-wrap;">Continúa >>> </span></span></span></span></span></span><span style="font-size: 18px; text-align: left; white-space: pre-wrap;"><span style="color: #363636;"><a href="https://bit.ly/2BRB6PO">https://bit.ly/2BRB6PO</a></span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 18px; text-align: left; white-space: pre-wrap;"><br /></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="line-height: 1.5; text-align: left;"><br /></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="line-height: 1.5; text-align: left;"><b style="text-align: center;"><font size="5">La intencionalidad y la inspiración como motor creativo</font></b></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="line-height: 1.5; text-align: left;">Entrevista:</span><b style="line-height: 1.5; text-align: left;"> Sil Romero</b></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><b style="font-size: large; line-height: 1.5; text-align: left;"><br /></b></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><b style="font-size: large; line-height: 1.5; text-align: left;">Los Apócrifos</b><span style="font-family: verdana; font-size: large; text-align: left;"> iniciamos una nueva etapa. Luego de cuatro años y medio de haber fundado este blog, ahora incursionamos en el medio audiovisual. ...</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: large; text-align: left;"><br /></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: large; text-align: left;"><span style="color: #363636; font-size: 18px; text-align: justify; white-space: pre-wrap;">Continúa >>> </span></span><span style="font-size: 18px; text-align: left; white-space: pre-wrap;"><span style="color: #363636;"><a href="https://bit.ly/37Galtv">https://bit.ly/37Galtv</a></span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><b style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">Energías Apócrifas: La inesperada virtud de la desconfianza</span></b></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;">Escribe:<span style="font-size: large;"> </span><b style="font-size: large; line-height: 1.5;"><span style="font-family: arial; font-size: 11pt; line-height: 1.5; white-space: pre-wrap;">Franco Tomassich y </span><span style="font-family: arial; font-size: 11pt; line-height: 1.5; white-space: pre-wrap;">Luciano Riccio</span></b></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><b style="font-size: large; line-height: 1.5;"><br /></b></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><b style="font-size: large; line-height: 1.5;">Viernes 22:00 horas</b><span style="font-size: large;">, </span><b style="font-size: large; line-height: 1.5;">Alberto Fernández</b><span style="font-size: large;"> anuncia la fase 4 del confinamiento acompañado por el virólogo </span><b style="font-size: large; line-height: 1.5;">Pedro Cahn</b><span style="font-size: large;">, el Gobernador de Buenos Aires,</span><b style="font-size: large; line-height: 1.5;"> Axel Kicillof</b><span style="font-size: large;">, y el Jefe de Gabinete porteño, </span><b style="font-size: large; line-height: 1.5;">Horacio Rodríguez Larreta</b><span style="font-size: large;">. El turno para hablar es de </span><i style="font-size: large; line-height: 1.5;">Axel Kiciloff</i><span style="font-size: large;"> cuando, de repente, suena el celular. ....</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="color: #363636; font-size: 18px; white-space: pre-wrap;">Continúa >>> </span><span style="font-size: 18px; text-align: left; white-space: pre-wrap;"><span style="color: #363636;"><a href="https://bit.ly/3dk3Hex">https://bit.ly/3dk3Hex</a></span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 1.5; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><br /></div></span></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none; background-color: white; color: #050505; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none; transition-property: none;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><span class="pq6dq46d tbxw36s4 knj5qynh kvgmc6g5 ditlmg2l oygrvhab nvdbi5me sf5mxxl7 gl3lb2sf hhz5lgdu" style="animation-name: none; display: inline-flex; height: 16px; margin: 0px 1px; transition-property: none; vertical-align: middle; width: 16px;"><img alt="🙂" height="16" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/t4c/1/16/1f642.png" style="animation-name: none; border: 0px; transition-property: none;" width="16" /></span>Gracias... <span style="animation-name: none; transition-property: none;"><a class="oajrlxb2 g5ia77u1 qu0x051f esr5mh6w e9989ue4 r7d6kgcz rq0escxv nhd2j8a9 nc684nl6 p7hjln8o kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x jb3vyjys rz4wbd8a qt6c0cv9 a8nywdso i1ao9s8h esuyzwwr f1sip0of lzcic4wl q66pz984 gpro0wi8 b1v8xokw" href="https://www.facebook.com/jesica.rita07?__cft__[0]=AZUWS2wWCQUcKVLTIVXAyfCKCUp8R7kIZDotO90eghe4my2sCidR94FDtKL0zkohQ83S2Ul3hZ4QBiRgxx8h-_SYQBZuoenZR8dTWgSVefxKtPFiRDsA0PHQTkOGenjJ9Xk&__tn__=-]K-R" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; animation-name: none; background-color: transparent; border-color: initial; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation; transition-property: none;" tabindex="0"><div class="nc684nl6" style="animation-name: none; display: inline; transition-property: none;">Jesica Rita</div></a></span> <span style="animation-name: none; transition-property: none;"><a class="oajrlxb2 g5ia77u1 qu0x051f esr5mh6w e9989ue4 r7d6kgcz rq0escxv nhd2j8a9 nc684nl6 p7hjln8o kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x jb3vyjys rz4wbd8a qt6c0cv9 a8nywdso i1ao9s8h esuyzwwr f1sip0of lzcic4wl q66pz984 gpro0wi8 b1v8xokw" href="https://www.facebook.com/sil.locaeuforica?__cft__[0]=AZUWS2wWCQUcKVLTIVXAyfCKCUp8R7kIZDotO90eghe4my2sCidR94FDtKL0zkohQ83S2Ul3hZ4QBiRgxx8h-_SYQBZuoenZR8dTWgSVefxKtPFiRDsA0PHQTkOGenjJ9Xk&__tn__=-]K-R" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; animation-name: none; background-color: transparent; border-color: initial; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation; transition-property: none;" tabindex="0"><div class="nc684nl6" style="animation-name: none; display: inline; transition-property: none;">Sil Romero</div></a></span> <span style="animation-name: none; transition-property: none;"><a class="oajrlxb2 g5ia77u1 qu0x051f esr5mh6w e9989ue4 r7d6kgcz rq0escxv nhd2j8a9 nc684nl6 p7hjln8o kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x jb3vyjys rz4wbd8a qt6c0cv9 a8nywdso i1ao9s8h esuyzwwr f1sip0of lzcic4wl q66pz984 gpro0wi8 b1v8xokw" href="https://www.facebook.com/analia.villarreal2?__cft__[0]=AZUWS2wWCQUcKVLTIVXAyfCKCUp8R7kIZDotO90eghe4my2sCidR94FDtKL0zkohQ83S2Ul3hZ4QBiRgxx8h-_SYQBZuoenZR8dTWgSVefxKtPFiRDsA0PHQTkOGenjJ9Xk&__tn__=-]K-R" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; animation-name: none; background-color: transparent; border-color: initial; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation; transition-property: none;" tabindex="0"><div class="nc684nl6" style="animation-name: none; display: inline; transition-property: none;">Analia Villarreal</div></a></span> <span style="animation-name: none; transition-property: none;"><a class="oajrlxb2 g5ia77u1 qu0x051f esr5mh6w e9989ue4 r7d6kgcz rq0escxv nhd2j8a9 nc684nl6 p7hjln8o kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x jb3vyjys rz4wbd8a qt6c0cv9 a8nywdso i1ao9s8h esuyzwwr f1sip0of lzcic4wl q66pz984 gpro0wi8 b1v8xokw" href="https://www.facebook.com/profile.php?id=100011772153933&__cft__[0]=AZUWS2wWCQUcKVLTIVXAyfCKCUp8R7kIZDotO90eghe4my2sCidR94FDtKL0zkohQ83S2Ul3hZ4QBiRgxx8h-_SYQBZuoenZR8dTWgSVefxKtPFiRDsA0PHQTkOGenjJ9Xk&__tn__=-]K-R" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; animation-name: none; background-color: transparent; border-color: initial; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation; transition-property: none;" tabindex="0"><div class="nc684nl6" style="animation-name: none; display: inline; transition-property: none;">Franco Tomassich</div></a></span> <span style="animation-name: none; transition-property: none;"><a class="oajrlxb2 g5ia77u1 qu0x051f esr5mh6w e9989ue4 r7d6kgcz rq0escxv nhd2j8a9 nc684nl6 p7hjln8o kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x jb3vyjys rz4wbd8a qt6c0cv9 a8nywdso i1ao9s8h esuyzwwr f1sip0of lzcic4wl q66pz984 gpro0wi8 b1v8xokw" href="https://www.facebook.com/luciano.riccio1?__cft__[0]=AZUWS2wWCQUcKVLTIVXAyfCKCUp8R7kIZDotO90eghe4my2sCidR94FDtKL0zkohQ83S2Ul3hZ4QBiRgxx8h-_SYQBZuoenZR8dTWgSVefxKtPFiRDsA0PHQTkOGenjJ9Xk&__tn__=-]K-R" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; animation-name: none; background-color: transparent; border-color: initial; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation; transition-property: none;" tabindex="0"><div class="nc684nl6" style="animation-name: none; display: inline; transition-property: none;">Luciano Riccio</div></a></span> <span style="animation-name: none; transition-property: none;"><a class="oajrlxb2 g5ia77u1 qu0x051f esr5mh6w e9989ue4 r7d6kgcz rq0escxv nhd2j8a9 nc684nl6 p7hjln8o kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x jb3vyjys rz4wbd8a qt6c0cv9 a8nywdso i1ao9s8h esuyzwwr f1sip0of lzcic4wl q66pz984 gpro0wi8 b1v8xokw" href="https://www.facebook.com/andres.salas.14418?__cft__[0]=AZUWS2wWCQUcKVLTIVXAyfCKCUp8R7kIZDotO90eghe4my2sCidR94FDtKL0zkohQ83S2Ul3hZ4QBiRgxx8h-_SYQBZuoenZR8dTWgSVefxKtPFiRDsA0PHQTkOGenjJ9Xk&__tn__=-]K-R" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; animation-name: none; background-color: transparent; border-color: initial; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation; transition-property: none;" tabindex="0"><div class="nc684nl6" style="animation-name: none; display: inline; transition-property: none;">Andres Salas</div></a></span> y colaboradores </span></div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="animation-name: none; background-color: white; color: #050505; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none; transition-property: none;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">*<span style="animation-name: none; transition-property: none;"><a class="oajrlxb2 g5ia77u1 qu0x051f esr5mh6w e9989ue4 r7d6kgcz rq0escxv nhd2j8a9 nc684nl6 p7hjln8o kvgmc6g5 cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x jb3vyjys rz4wbd8a qt6c0cv9 a8nywdso i1ao9s8h esuyzwwr f1sip0of lzcic4wl py34i1dx gpro0wi8" href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fbit.ly%2F342uRUM%3Ffbclid%3DIwAR1YbkfW9bNN3JKtsOmpmhmtcYxw6dw8-7stMdJcQb9nc7NeBraBOkOygak&h=AT194CaAXIShFs5xyuz9F5vlfsQakW0fuTBtbvst6uL0yL4TCYiFZ-g1cQqGQHARghHVGaYkdSdSxMc7om0CjI6kWgqYzNJtVAwyffDeJ6gep7JPWQ7bLS6ohpJoF45JyA&__tn__=-UK-R&c[0]=AT2zz6AikvHbmTYjGFeA5r4-eOTGoW4O4cAa5x4HSafxISIxIsoh5XUPzvisYBoIKf9LQjK3zvLl9bWGTu44E44W22kV7EGAFWEM6WkYRP6WoPVtHBIhWOfsk-6ie5x3KRN29jY_M4SQW8iV05etm--p" rel="nofollow noopener" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; animation-name: none; background-color: transparent; border-color: initial; border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation; transition-property: none;" tabindex="0" target="_blank">https://bit.ly/342uRUM</a></span></span></div></div>Apocrifoshttp://www.blogger.com/profile/07506463366665553946noreply@blogger.com0